elPeregrino.nl

Zeker als je gaat wildkamperen, is een zaklamp onontbeerlijk.

Deze is oplaadbaar met zonlicht en/of een trekkoord, en volledig opgeladen moet-ie een uur of 2 licht kunnen geven. Lijkt mij een prima keus.
Ik moet ‘m alleen nog een klein beetje aanpassen om ‘m overdag aan mijn rugzak in de zon te kunnen hangen.
(Tip voor Varta: de volgende versie met een ringetje of haakje; neem contact voor een kleine donatie in ruil voor dit idee. )

UPDATE: Niet heel bruikbaar.

Een ringetje of haakje om hem in de zon te kunnen hangen had-ie al niet. Na een paar keer gebruiken blijkt het trekkoord echter ook te breken. Dit maakt de lamp redelijk nutteloos voor onderweg, en ik denk dat je er alleen iets aan hebt als je ‘m thuis in de vensterbank kunt laten liggen om op te laden.

M’n visitekaartjes zijn binnen! Ik was er zo blij mee, dat ik bijna vergat er een log over te schrijven…

Voor m’n vertrek ga ik ze gebruiken om reclame te maken voor m’n site. En natuurlijk om uit te delen aan al die sponsors die al rijen dik staan te dringen.
En wat ik overheb, neem ik mee voor onderweg. Om uit te delen aan mensen die ik onderweg tegenkom en waar ik contact mee wil houden.

Pelgrims naar Santiago de Compostela zijn te herkennen aan de Sint-Jakobsschelp die ze dragen op hun kleren of tas. De mijne kwam vandaag binnen.

Bij de lokale schoenmaker heb ik een leren veter aangeschaft; ergens tussen nu en vertrek boor ik voorzichtig een paar gaatjes in de schelp, en als ik vertrek knoop ik de schelp op mijn rugzak.

En alleen al vanwege het handgeschreven briefje dat mij veel plezier wenste met mijn aankoop, zou ik deze winkel van harte willen aanraden; een mooie combinatie van moderne techniek en ‘ouderwetse’ vriendelijkheid.

UPDATE:
Op 8 oktober 2014 heb ik in Fisterra mijn schelp teruggegeven aan de zee.

Heel veel tijd had ik gestoken in het vinden van het perfecte mes. Na uren wikken en wegen had ik de enige juiste keuze gemaakt. Een Wenger zou het worden, en wel de RangerGrip 61; precies het zakmes waar niets teveel op zat, maar ook niets te weinig. En toen ik die keuze gemaakt had, noteerde ik merk en type, en ging weer verder met andere dingen. Die andere dingen waren voorlopig immers belangrijker, en bovendien was een zakmes-wens iets moois om achter de hand te hebben als iemand zou vragen ‘kan ik je nog iets nuttigs meegeven?’.

Totdat ik gisteravond toevallig op de site van Wenger moest zijn, voor iets anders. En daar geen mes meer te vinden was.
Wenger is gestopt met het maken van messen. Een aantal ideeën is overgedaan aan Victorinox, en Wenger gaat zich op andere zaken concentreren. Nou zijn Victorinox messen ook mooi, maar de langste Victorinox is toch nog steeds een paar centimeter korter dan ‘mijn’ Wenger. En 1 van de redenen om voor deze Wenger te kiezen was nou juist dat-ie zo lekker fors is (ze zeggen weleens dat de lengte er niet toe doet, maar ik weet beter ).

Dus vandaag vlug naar de outdoor-winkel om te kijken of ze ‘m daar nog hadden. En ik had geluk. Veel zelfs, want dit was de laatste. Een rib uit mijn momenteel niet zo heel draagkrachtige lijf, maar ik ben een half jaar afhankelijk van dit mes, dus het is het waard.

UPDATE, ruimschoots na mijn wandeling:
Dit mes was een goede keuze: ook nu, een paar jaar later, gebruik ik het nog regelmatig; het grote mes is niet alleen handig voor kleine reparaties, maar ook voor brood, vlees en kaas (en voor grote reparaties); ook de andere gereedschappen gebruik ik regelmatig (wat moet je in Frankrijk zonder kurkentrekker?); alleen de priem heb ik nooit gebruikt, maar ik moet er niet aan denken ooit een reparatie aan rugzak of tent nodig gehad te hebben, zonder priem op zak.

Deze transporttas zat ook bij de rugzak, en is ook als regenhoes te gebruiken. Op zich best handig om een regenhoes te hebben, maar 400 gram is wel veel. De kans bestaat dat ik deze weer te koop ga aanbieden.

Update 17-02-2014:
Deze transporttas staat weer te koop. Uiteindelijk vind ik bijna 400 gram toch teveel. Een transporttas heb ik sowieso niet nodig, en ik hoop dan maar op een zomer waarin ik ook geen regenhoes nodig heb.

Update, ruimschoots na mijn wandeling:
Blij dat ik deze tas niet meegenomen heb. In Wallonië, tijdens de eerste echte regenbuien van mijn wandeling, kreeg ik een poncho kado die groot genoeg was voor mij en mijn rugzak. Ik heb dit ding van 400 gram dus nooit nodig gehad.