 | elPeregrino.nlTe voet naar het einde van de wereld | |
 Het begon als ‘komend voorjaar‘. Toen was het heel lang ‘eind april of begin mei‘. De afgelopen 4 weken ging het van ‘waarschijnlijk 5 mei‘ naar ‘5 mei‘. En nu mag het een paar dagen ‘aanstaande maandag‘ zijn; daarna resten alleen nog ‘overmorgen‘ en ‘morgen‘. Het vertrek komt erg dichtbij. En dat wordt tijd ook: genoeg geregeld en voorbereid, tijd om te gaan.  Vlaardingen  langs de Vaart Schipluiden door de Klaas Engelbrechtspolder ‘t Woudt Wateringen  De terugweg. Heerlijk weer, en de rugzak zat beter dan gisteren. De wandeling was ietsje korter dan gisteren, omdat ik vandaag niet omgelopen ben voor een ijsje. Nog wat stukjes video verzameld; hopelijk heb ik van de week nog een beetje tijd om daarmee te experimenteren.
Wateringen ‘t Woudt door de Klaas Engelbrechtspolder Schipluiden langs de Vaart Vlaardingen Vandaag een afscheidsetentje in Vlaardingen. Na afloop kon ik blijven slapen, dus uiteraard ben ik erheen gelopen. Een paar dingen (o.a. de tent) uit de rugzak gehaald; en dat was maar goed ook, want hij was zwaar zat.’t Is een goed idee om volgende week niet al te ambitieus te beginnen: de eerste paar dagen een kilometer of 15, en dan maar eens kijken hoe het gaat. Onderweg meerdere keren succes- en gelukswensen toegeroepen gekregen van fietsers die de schelp herkenden. Eén fietser stopte zelfs voor een praatje en een visitekaartje. Het blijft me verwonderen hoeveel mensen getriggerd worden door een rugzak met een jacobsschelp. Verder onderweg een beetje gespeeld met de nieuwe camera, maar ik zal nog een beetje moeten experimenteren voor ik iets bruikbaars kan publiceren. Ook na het eten in het café nog volop kaartjes mogen uitdelen, aan allemaal mensen die me bezwoeren dat ze me zeker zouden gaan volgen. We zullen zien hoeveel van die emotie door bier was ingegeven. De dag op passende wijze afgesloten met Jack Daniel’s, en toen ging het licht wel vrij vlot uit. Vannacht voor het eerst in m’n slaapzak op m’n matje, en morgen weer teruglopen.
 Als je een zakmes meeneemt is het handig als je die ook kunt slijpen, dus ik had een wetsteen in m’n oplapzak. Maar dat is er zo eentje die je bij de bouwmarkt koopt: je raakt ‘m niet snel kwijt in een volle/drukke werkplaats, en hij kan tegen een stootje; groot en zwaar dus. Maar vandaag was ik in Vlaardingen, en toen dacht ik ‘Ik zou eens kunnen kijken of Gerard kleinere wetsteentjes heeft‘; Gerard heeft een messen-, darts-, biljart-, enzovoort-winkel in Vlaardingen. En Gerard had iets dat nog veel beter is: dit setje slijpers weegt bijna niets, omdat ze grotendeels van plastic gemaakt zijn. Ideaal voor een backpacker die alleen maar z’n zakmes scherp hoeft te houden. Blauw is de grofste, en rood is de fijnste (dus als ik echt op grammen moet kijken, kan ik de blauwe en de gele nog weggooien). En hoewel het setje toch al niet duur was, kreeg ik ook nog korting, op voorwaarde dat ik in Santiago een biertje op Gerards gezondheid zou drinken.
 Een camera wilde ik nog hebben. Want de camera die ik had was te groot en te zwaar, en had bovendien losse batterijen. Mijn nieuwe camera moest kunnen fotograferen en filmen. Moest natuurlijk klein en licht zijn. Bij voorkeur opladen via USB. En zo goedkoop mogelijk. Naarstig op zoek naar een alternatief, dus. En dat bracht me bij de Liquid Image EGO; een camera die in alle reviews die ik gelezen heb de GoPro’s naar de kroon steekt, maar wel een euro of 200 goedkoper is. Nog steeds behoorlijk aan de prijs, maar goedkopere camera’s met deze specificaties vind je niet. En die specificaties zijn
En ik heb de gele genomen, omdat die een beetje op een klompje lijkt. De komende dagen ga ik kijken of het me lukt om ‘m aan m’n rugzak te monteren, zodat-ie onder het lopen met me mee kan kijken.
De vertrekdatum is geprikt, een afspraak voor de eerste stempel is gemaakt. En dus heb ik zojuist de tweede nieuwsbrief verstuurd; als je nog niet geabonneerd bent, kun je ‘m hier lezen. Als je je wilt abonneren op mijn nieuwsbrief (die ik alleen verstuur voor echt belangrijke gebeurtenissen), kun je dat doen op de Contact pagina. En heb ik al gewezen op de pagina Te koop, waar ik probeer mijn laatste spullen te verkopen om deze tocht te financieren?  Gisteren kwam ik iemand tegen die ook een pelgrimage gemaakt had naar Santiago de Compostela. Vandaag kwam hij nog even langs, om me iets mee te geven voor onderweg. Normaal gesproken zou je dan je hart vasthouden, maar dit is duidelijk iemand die weleens een rugzak ingepakt heeft: dit gelukspoppetje (bonequinha da sorte) is 2½ centimeter groot, en weegt nog geen gram. Voor wie het op de foto niet goed kan lezen: Als je een bonequinha op je hart draagt, zorgt het voor gezondheid. Met een bonequinha in je portemonnee besteed je je geld beter. Stop hem in je broekzak en je zal veel passie krijgen! Toon & Agaath: heel erg bedankt! Als mensen betrokken zijn bij wat je doet, is dat mooi. Wateringen Den Haag, Wateringse Veld langs de Korte of Reijnerwatering langs de Zweth langs de Lange Watering Kwintsheul Wateringen Vandaag geleerd: Op 3 kwart van de reis: Nog geen 100 meter verder: En drentelde ik vol hernieuwde moed het laatste stukje naar huis, om mezelf daar te trakteren op de warme douche die ik onderweg waarschijnlijk zo regelmatig zal moeten missen.
Wateringen Kwintsheul Honselersdijk langs de Lange Watering langs de Zweth Wateringen Met volle rugzak weer. Ik had in eerste instantie een rondje van een kilometer of 10 uitgestippeld, maar ik ging zo lekker, dat ik er nog een stukje langs het water aan geplakt heb. ‘k Heb het eigenlijk wel een beetje gehad met trainen: ik ken de omgeving inmiddels op m’n duimpje, en begin- en eindpunt zijn iedere keer hetzelfde, hoe ver ik ook loop. Nog twee en een halve week, dan mag ik voor ‘t echie.
Wateringen Kwintsheul Naaldwijk recreatiegebied De Wollebrand Zwethkade Wateringen Met hoed en staf, maar dit keer zonder rugzak. Even bij de thuiszorgwinkel in Naaldwijk wezen kijken of ze daar een dop verkopen die op het uiteinde van mijn wandelstok past. Niet dus. Maar het was lekker weer, dus dat gaf niet. En vanwege de zon niet vanuit Naaldwijk rechtstreeks langs de provinciale weg terug, maar lekker een beetje de natuur opgezocht. De stappenteller en OpenStreetMap zijn het zo’n 400 meter oneens over de afgelegde afstand. Ik houd de stappenteller aan (de kortste).
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Copyright © 2013-2024 elPeregrino.nl - All Rights Reserved Powered by WordPress & Atahualpa |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
28-04-2014 | 
Reageer
Recente reacties