elPeregrino.nl

Bergen op Zoom natuur en platteland Kalmthoutse Heide Kapellen

Kun je dansen op de maan?

Yep, gisteren heb ik België bereikt. De grensoversteek is zachtjes gezegd pijnloos verlopen. Goed, een fanfare had ik ook weer overdreven gevonden, maar op een gegeven moment heb ik aan een mevrouw gevraagd in welk land ik was, en toen ze zei dat dat België was, moest ik zoeken naar de borden om er een foto van te kunnen maken. Eén Europa is leuk, maar laat de grensposten alsjeblieft staan, voor het vakantiegevoel…

Vandaag was ik uitgenodigd bij Stef en Veerle om te komen eten en slapen, en omdat de GPS 30 kilometer aangaf van Bergen op Zoom naar Kapellen, ben ik weer afgeweken van de GPS. Maar vandaag absoluut geen spijt: ik heb bijna geen huis gezien, en de 2e helft van de tocht heb ik zelfs bijna helemaal over hei en door bos gelopen. En na die heerlijke wandeling, met ook nog eens prachtig weer, kwam ik in Kapellen in een warm bad van zelfgebrouwen bier en stoofvlees met friet (varkenswangen zijn trouwens het beste vlees voor stoofvlees, heb ik geleerd).
Bovendien mochten mijn kleren in de was, en had Veerle 2 nieuwe noodrantsoenen voor me gekocht, zodat die voorraad weer ruimschoots is aangevuld. Tot laat in de avond met Stef en meer bier in de tuin zitten bomen over quantummechanica, relativiteit, de taak van de wetenschap, en meer van dat soort luchtige onderwerpen.
Kortom, zo’n plaats waar je je ’s morgens afvraagt ‘Moet ik echt alweer verder?‘.

Steenbergen Klutsdorp Lepelstraat Halsteren Bergen op Zoom Heimolen

Ik ben eruit waarom het weer van de week niet mee wilde werken…
Toen ik vorige week uit Wateringen vertrok (was dat echt pas vorige week?), heb ik de pijpen van mijn broek geritst. En ik heb heel de dag mooi weer gehad. En de dagen daarna had ik de pijpen aan de broek, en toen werd het weer alleen maar slechter. Dus vanmorgen besloot ik de proef op de som te nemen, en voor vertrek de pijpen van mijn broek te ritsen. En iedereen heeft het resultaat vandaag kunnen zien. Ik had er gewoon niet aan gedacht dat ik mijn magische broek aan had. Excuus daarvoor.

En wat een heerlijke dag was het vandaag.
In Lepelstraat ging ik even wat fruit halen bij een mini-supermarktje. Uiteraard vroeg het meisje achter de kassa waar ik heen ging, dus ik antwoordde dat ik naar Spanje ging, omdat heel de dag achter de kassa zitten nou eenmaal niet mijn ding is. Daarop vertelde zij dat ze onlangs naar Frankrijk was geweest, helemaal alleen en zonder iets te plannen. En alleen door dat te vertellen zwol ze zo op van trots dat ik aan haar kon zien dat haar dag niet meer stuk kon. Bij het afscheid gaf ze me een flesje ijsthee mee, ‘van het huis‘.
Vervolgens in Bergen op Zoom werd ik aangesproken door een fietser die mijn schelp herkende. Hij had eens geprobeerd vanuit Frankrijk naar Santiago te lopen, maar had het na 8 dagen uit heimwee opgegeven.
Daarna klopte ik aan bij de Sint Gertrudiskerk voor een stempel. Die bleken ze niet te hebben, waarna de heren zich uit schaamte in allerlei bochten wrongen om toch een aandenken te verzinnen. Het werd een foto, want dat weegt niks (volgt later, want accu bijna leeg).
Daar weer na werd ik op de Grote Markt aangesproken door een man die binnenkort de laatste 300 kilometer naar Santiago loopt. (Hij: ‘Voor meer heb ik geen tijd.‘ Ik: ‘Tijd moet je maken.‘)
En vlak voor ik bij de camping was werd ik staande gehouden door een vrouw wiens man op dit moment aan het lopen was. ‘Maar hij is begonnen in Sint Pieteport‘ (St.-Jean-Pied-de-Port).
En tot slot kwam Stef geheel onverwacht de camping oplopen, met mijn nieuwe zonnepaneel. Maar ook daarover later meer, want batterij.

De enige domper was eigenlijk de camping: geen campingwinkel, en de kantine was om 7 uur al dicht. Dus als normale mensen gaan eten, is hier niets meer te krijgen.
Ik had voor vertrek 2 noodrantsoenen aangeschaft, voor als ik eens zou stranden in the middle of nowhere. Nou, ik heb the middle of nowhere gevonden: het heet Heimolen, en het ligt in Brabant. En behalve dat zo’n noodrantsoen inderdaad niet te eten is, heb ik dus ook, na nog geen 2 weken van de 6 maanden, 1 van de 2 noodrantsoenen al opgemaakt…

Vanmorgen om een uur of 6 werd ik wakker, van top tot teen verkleumd, en in een natte tent. Dat leek slecht nieuws, maar ik hoorde ook een hoop vogels fluiten (als je een beetje oplet, leer je snel dat je aan de vogels kunt horen hoe het met de regen staat). En toen om een uur of half zeven de eerste zonnestralen mijn tent raakten, ik de tent openritste en het vocht slechts dauw bleek te zijn, en ik een konijntje over het veld zag huppen, was de dag eigenlijk alweer goed. Gauw mijn natte was in de zon gehangen en op weg naar het uithangbord Warme Bakker dat ik gisteren in het dorp had gezien. Helaas bleek de warme bakker al lang geleden overgenomen te zijn door een supermarkt die het bord nooit weggehaald had, en de supermarkt was nog niet open. Het ontbijt bestond dus weer uit een beker oploskoffie met niks. En ik moet straks onderweg alsnog bij de supermarkt naar binnen, maar dan met een rugzak om (afgelopen week in de Grote Kerk in Dordrecht stootte ik ook al bijna een vitrine omver).

Maar de zon schijnt, en hoewel de lucht nog niet strak blauw genoemd mag worden, heb ik goeie hoop op een lekkere wandeling vandaag. De tent is bijna droog, en zodra de was ook droog is, ga ik weer op pad.

Ik wens iedereen een prettige file en een fijne kantoortuin, ik zoek de vrijheid weer op.

Moerdijk Roodevaart Zevenbergen

Het weer leek aardig opgeknapt vanmorgen. De wind was in ieder geval voor een groot deel gaan liggen; de regen bleek zich alleen maar verstopt te hebben totdat ik op pad ging.

En dus werd het een klein stukje: Moerdijk – Zevenbergen. Nog niet de afstand van 1 avond avondvierdaagse. Maar verzopen is verzopen, en verkleumd is verkleumd, en het moet wel leuk blijven.

En aangezien een tent opzetten ook geen optie was, en je er niet bij elke camping op mag rekenen dat je stante pede verplaatst wordt naar de toevallig aanwezige en leegstaande blokhut, zit ik in een hotel. En 3 tientjes hakt behoorlijk in het budget. Maar dat is in ieder geval nog 2 tientjes goedkoper dan het pension 1 straat verderop. En dat van ‘Onze huisregels: Geen eigen consumpties‘, ik neem aan dat dat niet geldt voor die 2 krentenbollen waarmee ik net geluncht heb. Of voor dat fruit waarmee ik morgen ga ontbijten. Of voor die maaltijdsalade voor straks. Of voor die blikjes bier en die zak chips voor vanavond. Want het moet uit de lengte of uit de breedte komen. En voor een pelgrim maken we graag een uitzondering.
Verder mag ik hier trouwens ook onbeperkt douchen, dus de was is weer gedaan. En de verwarming staat aan, dus de was is morgen ook weer droog voordat ik vertrek.
En met een minimumtemperatuur van 6 graden komende nacht, is het ook maar beter dat ik niet in een tentje lig.

Je begrijpt het goed: ik heb heel veel woorden nodig om deze uitgave voor mezelf goed te praten. Gelukkig moet het weer van de week beter gaan worden. Althans, overdag; het KNMI heeft het voor donderdag over een minimumtemperatuur van een graad of 3…