Lekker opgeschoten

Anglure Bagneux Clesles Saint-Oulph Méry-sur-Seine Droupt-Sainte-Marie Vallant-Saint-Georges Saint-Mesmin Savières

Gisteren vergeten om vooraf te vragen wat een overnachting kost; laat ik het er maar op houden dat ik er nog te ziek voor was. Ik heb lekker gegeten, en het was fijn om me even fatsoenlijk te kunnen scheren en douchen, en prettig dat de kleren in de wasmachine mochten, maar 40 euro is echt veel geld, te veel.
Ik zie sowieso nog niet heel veel van die hulpvaardigheid voor pelgrims waar de Fransen zo om geroemd worden. Ik heb tot nu toe het idee dat ze in 2 groepen verdeeld kunnen worden: zij die de pelgrims zien als veredelde landlopers, en zij die de pelgrims zien als toeristen waar geld uit geperst kan worden. Als ik bijvoorbeeld zie hoe vaak ik in België op straat ben aangesproken met de vraag of ik iets nodig heb, en hoe dat in Frankrijk nog nooit is gebeurd, denk ik voorlopig dat de Fransen iets teveel krediet krijgen. En misschien is het inmiddels ook wel te toeristisch geworden. En wellicht speelt de crisis ook nog een beetjse mee. En ik heb begrepen dat RP51 ook nogal aan het ronselen is geweest voor slaapplaatsen bij de bevolking langs de routes.
Hoe dan ook, ik had al een klein budget, maar als dit zo doorgaat, gaat het er naar uitzien dat ik de reis halverwege zal moeten afbreken; verder naar het zuiden zal het alleen nog maar toeristischer zijn…

…

Goed, tot zover wat ik vanmorgen in mijn verontwaardiging in mijn telefoon tikte. Daarna heb ik het naast me neergelegd (niets meer aan te doen), en ben ik overgegaan tot de orde van de dag: lopen. En dat lopen ging erg lekker vandaag. Misschien had mijn verontwaardiging er iets mee te maken, maar het weer werkte ook mee, en de weg was voor het overgrote deel lekker makkelijk. De rugzak is trouwens ook duidelijk een stuk lichter nu ik wat spul heb gedumpt.

In Savières vond ik het tijd om mijn kamp op te maken. Na het debakel van afgelopen nacht was ik vastbesloten mijn tent bij iemand in de tuin te zetten (met toestemming natuurlijk). Maar de huizen aan de rand van het dorp waren omgeven door wildernis waar geen tent tussen zou passen, en zo stond ik ineens in het centrum van het dorp. Waar de mairie zowaar nog open was. En dus vroeg ik aan de receptioniste of er in het dorp wellicht pelgrimsopvang was. Ze wist zich geen raad met de vraag, en dus werd monsieur le maire erbij gehaald. Die probeerde me eerst door te sturen naar de lokale gîte, maar ik gaf aan dat dat waarschijnlijk te duur voor me zou zijn (ja, ik heb geleerd). Waarop hij aangaf dat hij dan niet veel voor me kon doen; hij zou me graag in de lokale feestzaal stallen, maar dat mocht niet meer van de verzekering. En dus vroeg ik of er dan ergens een plek was waar ik mijn tent neer kon zetten. En daarmee kon hij me wel helpen: ik kon kiezen tussen een plek achter de feestzaal, in het centrum van het dorp, of op het voetbalveld, aan de rand van het dorp. Ik koos voor het voetbalveld. En ik tref het, want vanavond wordt hier getraind, en de trainer heeft gezegd dat ik, als de jongens naar huis zijn om le match te kijken (Frankrijk tegen weet-ik-veel), mag douchen in de kleedkamer terwijl hij opruimt.