Warrum…

La Souterraine Saint-Priest-la-Feuille Chamborand Bénévent-l’Abbaye

Het is vandaag weer warm. Als ik vertrek, meld de buitenthermometer bij de supermarkt dat het 31 graden is; ik weiger dat te geloven. Om half elf is het al zo warm dat op sommige plaatsen het asfalt weer vloeibaar wordt. De wandeling is lang en heet, en ik probeer om niet vaker dan elk half uur een pauze te nemen; soms lukt dat. Omdat Claudine gezegd heeft dat er in Bénévent een fijne refuge is, heb ik me daarop gericht, een wandeling van zo’n 21 kilometer. Als iemand me een lift aangeboden zou hebben voor de laatste 5 kilometer, zou ik die vandaag met alle plezier aangenomen hebben. Maar dat gebeurt niet, en dus sleep ik me aan het einde van de middag op pure wilskracht Bénévent binnen. De thermometer bij de refuge roept trots dat het ruim 37 graden is; ik ben dus inderdaad een idioot: geen verstandig mens hangt met dit weer een rugzak om.

De refuge wordt gerund door Yves, en ik krijg sterk het idee dat Yves er niet zo’n zin meer in heeft. Niet alleen staat het huis te koop, ook wijst hij me niet op het gastenboek, vraagt hij niet of hij een foto van me mag maken (terwijl de muur volhangt met foto’s van pelgrims uit het verleden), en als ik vraag naar wifi, komt hij niet veel verder dan de mededeling dat dat meestal niet werkt, maar dat ik het misschien bij het Office de Tourisme kan proberen. Ik hoop voor Yves dat hij zijn huis en zijn winkel met camino-prullaria snel verkoopt, zodat hij van zijn rust kan gaan genieten.

In het gastenboek zie ik dat Siets hier een paar dagen geleden ook was; ze heeft dus al een aardige voorsprong genomen. Ik lees dat zij in haar beoordeling ook niet veel verder kwam dan ‘Siets was here‘.