Het begint met regen

Thiviers Eyzerac Négrondes

Ochtend

Gisteravond net niet genoeg tijd om alledrie de verhaaltjes erop te zetten. Vanmorgen een nieuwe poging.

De dag begint vandaag met regen. Treuzelen helpt niet, dus als mijn natgeregende kleren en schoenen zo een beetje gedroogd zijn op de kachel, vertrek ik.

Middag

Treuzelen hielp toch een beetje: het was zo’n beetje droog toen we (Maarten en ik) vanmorgen vertrokken.

De ‘officiële’ etappe gaat van Thiviers naar Sorges. Maarten wil vandaag daarom naar Sorges lopen. ‘s Morgens heeft hij echter al gebeld naar de refuge daar, en toen waren er al 7 reserveringen binnen. Omdat ik niet zo heel veel zin heb om een slaapzaal te moeten delen met minstens 8 anderen (ik begin een beetje genoeg te krijgen van de refuges en gîtes), besluit ik mijn geluk te beproeven in een dorpje eerder, Négrondes.

Tegen de tijd dat we in Négrondes aankomen, regent het weer, en in de verte dondert het ook. Bovendien zijn we onderweg een groep tegengekomen waarvan we denken dat het de reserveerders van Sorges zijn; ondanks de regen zitten ze heel spiritueel in een kring in het gras. Maarten heeft dus ook niet zoveel zin meer om door te lopen naar Sorges.

Op het randje van Négrondes worden we aangesproken door een man die in z’n tuin aan het werken is. Hij weet ons te vertellen dat er in het dorp niets te vinden zal zijn: er is maar 1 gîte, en dat is het huis waar we nu voor staan, maar hij en zijn vrouw moeten morgen vroeg weg, en kunnen ons dus geen slaapplaats bieden. Wel worden we uitgenodigd om binnen te komen om even te schuilen en wat te drinken. Net als we binnenstappen, komt mevrouw ook thuis, en zij gaat direct koffie voor ons maken. Als we aan de koffie zitten, laat ze doorschemeren dat ze het helemaal geen probleem zou vinden als we blijven, als we dan maar zorgen dat we morgen uiterlijk om 8 uur vertrekken. We worden het vrij snel eens.
De badkamer is luxe, en we hebben allebei een eigen slaapkamer.

Avond

Het diner was geweldig. Omdat we niet gereserveerd hadden, moest Colette een beetje improviseren. Dat betekende zelfgemaakte notenwijn als aperitief, vooraf meloen met gerookte ham, als hoofdgerecht confit de canard met in eendevet gebakken aardappels en een flesje Bordeaux, een kaasplankje met meer Bordeaux, pudding toe, en een zelfgemaakte mirabellenlikeur als degustief. Het was behelpen, maar we hebben er genoegen mee genomen.

Ik mag gerust zeggen dat Négrondes in hetzelfde rijtje komt als Braine-le-Château, Nivelles, Feluy, Aubigny-les-Pothées en Neuvy-Pailloux: de huizen waar ik niet alleen heb overnacht, maar waar ik me ook echt welkom mocht voelen.