Lekker doorlopen

Pellegrue Saint Ferme Coutures Roquebrune Saint Hilaire de la Noaille La Réole

Heerlijke wandeling vandaag. Niet te laat vertrokken (alleen), stevig doorgestapt, lekker weer.

Halverwege de ochtend stopt er een auto naast me. De mensen stellen zich voor als de hospitaliers van de refuge in La Réole, en vragen waar ik heen ga; uiteraard zouden ze het leuk vinden als ik naar de refuge in La Réole kom. Ik heb in mijn GPS een vlaggetje gezet bij Saint Hilaire de la Noaille, omdat dat bij vertrek op een kilometer of 20 lag, maar vraag toch hoe ver La Réole nog is. Dat is op dat moment nog 20 kilometer. Ik geef aan dat dat waarschijnlijk te ver is voor vandaag, we nemen afscheid, en ik loop door.

Om 13:00 uur neem ik een uurtje de tijd voor mijn lunch; het is me gisteren goed bevallen om tijdens het warmste uur van de dag ergens in de schaduw te gaan zitten, dus ik neem dat direct op in mijn ritme voor warme dagen. Als ik tijdens die lunch/rustpauze op mijn GPS kijk, zie ik dat Saint Hilaire nog maar 3 kilometer ver is. Ik besluit dus om die 8 kilometer naar La Réole er toch nog maar aan toe te voegen; ik heb vanmorgen al uitgerekend dat ik daar om een uur of 18:00 moet kunnen zijn.

Na mijn uurtje lunch/uitblazen/opdrogen ben ik weer zo opgeladen dat ik fluitend verder huppel. Nou ja, dat is wat overdreven, maar de kilometers vliegen voorbij. Ik loop zo lekker door te stappen, dat ik ergens een afslag mis, en prompt een kilometer of 3, 4 omloop. Desondanks bereik ik om een uur of 5 La Réole, een uur eerder dan ik ’s morgens berekend heb. Een prestatie waar ik me niet voor hoef te schamen: bijna 35 kilometer in zo’n 8 en een half uur, inclusief de pauzes.

In La Réole blijkt de mairie al gesloten: ambtenaren moeten hier om 16:00 naar bed. Ook in de kerk is niemand aanwezig. Uiteindelijk vind ik het Office de Tourisme (weer een paar kilometer erbij). De dame achter de balie vertelt me dat de refuge van La Réole niet echt in La Réole is, maar 5 kilometer verderop. Dat kan ik er dan echt niet meer bij hebben.

Gelukkig heb ik mijn tent bij me, en heeft La Réole een camping. De camping blijkt niet meer dan een grasveld, met een stacaravan die als kantoortje dienst doet, maar ik kan er mijn tent neerzetten en douchen. En ik ben weer een stukje dichter bij Spanje. Eind goed, al goed.