Massa-pelgrimisme

Zumaia Deba

De dag begint met klimmen door bergen die nog grotendeels verstopt zijn in de wolken. In de loop van de ochtend klaart het op, en het wordt een stralende, maar erg vochtige dag. Vanaf Itziar krijgen we ook de zee weer te zien.

Het eerste stuk loop ik alleen, dan een stuk met Lindsey uit Canada (type pelgrim, maar dan jong), en daarna een stuk met Libby uit Australië (type toerist). Beide dames heb ik gisteravond ook al gezien in de refuge in Zumaia.

In Zumaia heb ik gehoord dat er tussen Deba en Markina-Xemein (23 kilometer) geen winkels zijn, dus ik besluit vandaag tot een korte wandeling, om daarna tijd te hebben om voorraad in te slaan. De refuge van Deba is een verzoeking, en ik heb bijna direct spijt dat ik de wandeling niet een stukje langer gemaakt heb. Er zijn 54 bedden, waarvan ongeveer een derde bezet wordt door kinderen in een schoolreisje-stemming; Spaanse jongeren, voornamelijk meisjes, van onder de 20, die in groepjes van 2, 3 of 4 pelgrimpje spelen, zoals Nederlandse jongeren op tienertoer gaan (bestaat dat nog?).
De refuge zelf is trouwens ook een aanfluiting: je mag er niet eten, niet drinken, en geen was ophangen.

Ik neem me vast voor morgen weer in mijn tent te slapen.