Onbetaalbare campings

Noja Castillo Siete Villas San Miguel de Meruelo Güermes Galizano Loredo

De rust en het eten van gisteren hebben me duidelijk goed gedaan. De wandeling van vandaag is niet echt zwaar, behalve dat de zon zijn best doet pelgrims te laten smelten.

De ‘officiële’ etappe eindigt vandaag in Güermes. Ik ben daar echter al zo vroeg, dat ik besluit daar alleen een pauze te houden en er dan nog 10 kilometer aan te plakken. De GPS vertelt me dat er in Loredo, een paar kilometer voor Santander, 3 campings zijn. Helaas blijken de laatste 5 kilometers voor Loredo langs een lange kaarsrechte weg zonder schaduw en met langsrazende auto’s te gaan.

Omdat ik volop keuze heb, loop ik de eerste camping voorbij: te ver van het strand. Bij de tweede camping wil men mij 16 euro in rekening brengen (voor een tentje van 2 bij 1 meter); ik groet niet eens, en loop door naar de derde camping. Waar €14,30 heel normaal is. Als ik het meisje voor gek verklaar, zegt ze dat ik het misschien bij de jeugdherberg kan proberen, een paar honderd meter verderop. Helaas blijkt die dit weekend in zijn geheel afgehuurd door een groep. Er helemaal klaar mee, strompel ik terug naar de camping die ik in eerste instantie voorbij gelopen ben. Men rekent hier €10,80. Omdat ik inmiddels door mijn opties heen ben, en sowieso geen zin meer heb in strand, stem ik in. Het wordt me niet helemaal duidelijk of het gewoon gemakszucht is, of pelgrimskorting, dat ik maar een tientje hoef af te rekenen.

Als ik mijn tent aan het opzetten ben, hoor ik de spelende meisjes op het veld (8-11 jaar) tegen elkaar zeggen dat ik een pelgrim ben naar Santiago de Compostela. Blijkbaar krijgen de kinderen hier wel iets meer cultuur mee dan alleen maar Nickelodeon en MTV.

Voor het warme water moet je hier met 50-cent-munten betalen, Ik ken dat: voordat het warme water je douche bereikt heeft, ben je 1 of 2 euro verder. Ik besluit er geen gebruik van te maken. Ik kom dan straks wel stinkend en ongeschoren aan op mijn vakantieadres, maar als je pelgrim bent, mag dat.

Morgen wordt trouwens ook een interessante dag: zowel de gids als de albergues geven geen overnachtingsadressen binnen een redelijke afstand.

Het diner bestaat uit het brood en het blikje tonijn dat ik eergisteren heb gekocht voor gisteren, het laatste stukje van de kaas die al een paar dagen in mijn rugzak zit te zweten, een stuk meloen en wat wijn.

De camping heeft wifi, maar ik heb geen zin om me met mijn hele hebben en houwen naar de kantine te slepen.