De route leidde vandaag weer langs de ruïne van een Hospital de Peregrinos (Montouto).
Al sinds mijn vertrek droeg ik een extra Jacobsschelp mee in mijn tas; ik was ervan overtuigd dat ik daar op een gegeven moment een mooie plek voor zou vinden. Die plek bleek Montouto te zijn.
Door mijn schelp achter te laten in Montouto heb ik me voor mijn gevoel definitief aangesloten bij het legioen pelgrims dat al sinds een paar duizend jaar voor Christus, eerst vanuit heel Europa en nu zelfs van over de hele wereld, naar Compostella (Sterrenveld) loopt om daar, en onderweg, te vinden wat je alleen kunt vinden door te lopen zonder te zoeken.
Ik begrijp nu ook beter de traditie van het Cruz del Ferro. En dan bedoel ik niet de toeristen die overal te pas en te onpas steentjes oprapen om die een stukje verder weer neer te leggen, maar de mensen die van thuis een steen met zich meedragen om die bij het Cruz del Ferro, bijna aan het einde van hun reis, neer te leggen en op die manier symbolisch hun oude leven achter zich te laten.
Mijn reis is bijna voorbij.
Er rest nu nog 1 belangrijk ding: voor eens in mijn leven zal ik iets tot het einde toe volbrengen.
Op naar Fisterra.
Ultreia!
Naam | Albergue de Peregrinos |
Plaats | O Cádavo |
Prijs per nacht | €6,00 |
Douche | Bij de prijs inbegrepen. |
Wifi | Nee. |
Eten | Armzalige kookgelegenheid aanwezig. 1 Klein supermarktje en 1 restaurant in het dorp. |
Succes de laatste kilometers Rob
Geniet ervan :)
Reken maar!