Als ik vandaag 30 kilometer gelopen zou hebben, zou ik in A Lavacolla terecht gekomen zijn, en veroordeeld zijn tot een albergue. Ik besluit daarom in O Pedrouzo een pak wijn en een zak chips te kopen (ik ben er nog niet uit of ik wat te vieren of wat te verwerken heb, maar vanavond wil ik wat te drinken), en dan een plekje in het bos te zoeken. Dat blijkt niet moeilijk: een prachtig veld ligt op me te wachten net buiten O Pedrouzo. Ik ben trouwens niet de eerste die er zo over denkt: de sporen van een vorige kampeerder liggen er nog (pen, halve fles wijn, resten van een vuurtje).
De wandeling was prima vandaag. Ik werd wakker onder een prachtige sterrenhemel (geprobeerd te fotograferen, maar daarvoor is mijn camera niet goed genoeg), brak mijn tent af terwijl de eerste wandelaars naar me zwaaiden, en heb bijna heel de dag zon gehad. Tijdens een mini-lunch even de mail gecheckt, maar nog geen bevestiging van El Galeón ontvangen.
Dat ik geen 30 kilometer gelopen had, wist ik, maar ik ben toch wat verbaasd dat ik na zo’n heerlijke dag lopen maar 20 kilometer heb afgelegd.
Na verse walnoten gisteren, kreeg ik vandaag verse vijgen kado van Moeder Natuur.
Naam | wildkamperen |
Plaats | O Pedrouzo |
Geef een reactie