Gisteren op de valreep het wifi-netwerk op Domaine de Montsalvy nog even afgemaakt; er is nu wifi in alle gîtes. Snoeien en koken zijn leuk, maar het is lekker dat ik ook iets tastbaars achter heb kunnen laten; vooral iets dat een ander op zijn minst veel meer moeite gekost zou hebben. En uiteraard zou Rob Rob niet zijn, als hij niet een uitgebreide en duidelijke handleiding had achtergelaten, aan de hand waarvan ze in het vervolg zelf het netwerk kunnen onderhouden en eventueel zelfs uitbreiden; ’t is me jammer genoeg niet gelukt de handleiding in het Limburgs te schrijven, maar Nederlands begrijpen ze gelukkig ook een beetje. 
O, en vanavond maken ze mijn pasta met kip-pestosaus, dus blijkbaar is dat ook goed bevallen.
Vanmiddag heeft Theo me afgezet in Daglan, en een half uurtje later werd ik daar weer opgepikt door Gilles. Onderweg naar Bouillac reed Gilles (spreek uit ‘Giel’, en niet ‘Zjiel’) even door Belvès, de plaats waar hij ’s zaterdags op de markt zijn waren verkoopt, en waar ook mijn huisje voor de kerstdagen staat. Ik denk dat ik me er best thuis ga voelen die 2 weken, zowel in het stadje als in het huisje.
Gilles komt uit Zeeland, maar woont al heel lang in deze streek; zijn vriendin woont en werkt in Ierland, is er maar zelden, en heb ik dus nog niet ontmoet. De rest van het huishouden bestaat uit zoons Servaes (17) en Jules (14), die hier zijn geboren en opgegroeid, en HelpX-er Marti (21) uit Barcelona, die hier nu een week of 6 is; een mannenhuishouden dus. Marti spreekt aardig Frans en een beetje Engels, en hij heeft beloofd me wat Spaans en Catalaans bij te brengen; in ruil mag ik hem helpen met zijn Frans en Engels.
Behalve kennismaken hoefde ik vandaag nog niets anders te doen dan het eten klaarmaken. Omdat ik koken wel leuk vind, is er unaniem besloten dat het koken mijn werk wordt. Verder zijn er hier scharrelvarkens en -kippen, en wordt er een huis gebouwd; ik moet maar zien hoe ik mezelf daarin nuttig kan maken.
De wifi-verbinding in mijn kamer is niet echt geweldig (ik moet met mijn laptopje in een hoekje bij het raam gaan staan), dus ik hoop dat ik daar ook wat aan mag doen…
13-12-2014 | 
Toch kan je stiekem het ICT gebeuren niet los laten
Als je in je profiel zet dat je de afgelopen 15 jaar ICT-freelancer bent geweest, ontkom je er niet aan dat mensen daar ook naar vragen. En als je (bijna) 15 jaar ICT-freelancer geweest bent, ontkom je er ook niet aan om dat in je profiel te zetten.
Maar ik moet toegeven dat ik blij ben dat er toch nog een beetje gebruik gemaakt wordt van al die kennis en ervaring die ik bij me draag.
(En als ik bijna 15 jaar ICT-er ben geweest, hoe lang kennen wij elkaar dan inmiddels al niet, zit ik me nu af te vragen…?)
Ik ben in 1993 bij Schwartz komen werken, dus 21 jaar nu ;)