In 2014 liep ik van Wateringen in Nederland (in het Westland) naar Fisterra in Spanje (ten westen van Santiago de Compostela).
Daarna besloot ik om niet terug te keren naar Nederland, maar verder te zwerven.
Sinds begin 2022 heb ik, na bijna 8 jaar zwerven in Noord-Spanje en heel Frankrijk, een huisje in de Loire-Atlantique in Frankrijk.
Ik volg momenteel een opleiding waarmee ik straks aan de slag kan in de hulpverlening.

Archief

Montréal du Gers

Rondje Gers

We hadden vandaag maar 6 reserveringen, en dus mocht ik een rondje gaan lopen op mijn nieuwe schoenen.
Ik ben begonnen met een stukje camino dat ik morgen niet zal zien, omdat Anita me na de schoonmaak een stukje op weg helpt met de auto.

Ik heb een kilometer of 10 gelopen, en het was heerlijk.

Stukjes camino

Nieuwe credencial

Eigenlijk zou dit bericht natuurlijk in de categorie Camino de Santiago moeten. Maar voor mij is mijn enige echte camino die van vorig jaar, die lange. En dus heb ik maar een nieuwe categorie aangemaakt voor wat ik deze week — en misschien ook later — nog over wegen naar Santiago loop.

Tot de meeste gîtes voor pelgrims krijg je geen toegang zonder credencial. En mijn credencial van vorig jaar hoort bij mijn camino, en daar wil ik dus geen nieuwe stempels meer in. Gelukkig heeft Anita een voorraad nieuwe. En dus begin ik weer helemaal opnieuw.

Hospitalero

’t Zit er alweer bijna op

Eigenlijk zou ik morgen uit Montréal vertrekken, maar op het laatste moment heb ik besloten dat 1 dag uit te stellen. De update van de computer liep uit op een herinstallatie (van die klusjes waar je als voormalig informaticien nou eenmaal niet onderuit komt), en om dat rustig af te kunnen ronden, neem ik een extra dagje.
Daarna lift ik richting Les Landes, waar ik Elisabeth en Aafke hoop te ontmoeten, om met hen een stukje op te lopen.

Ik vertrek hier helemaal in het nieuw gestoken. Het begon met een pelgrim die wat gewicht uit zijn rugzak kwijtwilde, en daarom zijn hyper-lichtgewicht broek achterliet; de logica ontging ons ook een beetje, maar ik heb ‘m met plezier in beslag genomen. Vervolgens vond Anita een paar slippers praktischer voor me dan mijn werkschoenen. En vandaag ging Anita helemaal los, en nam me mee naar de Decathlon, de Intersport en de GoSport voor een paar wandelschoenen, een paar wandelsandalen, een lichtgewicht broek en een slaapzak (‘De hospitaliers die ik normaal heb, zijn allemaal gepensioneerd en rijker dan ik, maar voor jou ligt dat anders…‘). Toen de vraag kwam of ik ook nog T-shirts of sokken nodig had, vond ik het tijd om op de rem te gaan staan.
De werkschoenen, slippers en oude broeken gaan straks alvast in een postpakketje terug naar Bouillac, en mijn oude slaapzak laat ik hier achter in de boîte d’exchange (‘Take what you need, leave what you don’t.‘).