In 2014 liep ik van Wateringen in Nederland (in het Westland) naar Fisterra in Spanje (ten westen van Santiago de Compostela).
Daarna besloot ik om niet terug te keren naar Nederland, maar verder te zwerven.
Sinds begin 2022 heb ik, na bijna 8 jaar zwerven in Noord-Spanje en heel Frankrijk, een huisje in de Loire-Atlantique in Frankrijk.
Ik volg momenteel een opleiding waarmee ik straks aan de slag kan in de hulpverlening. |
Een maandje geleden schreef ik al dat ik niet zo heel goed ben in toekomstplannen. Van de 3 toekomstplannen die ik toen beschreef, zal ik er dan inmiddels ook alweer 1 moeten vervangen door 2 nieuwe. (Lees die zin gerust nog eens…  )
Naar Montréal-du-Gers ben ik geweest, dus dat kan alvast niet meer stuk. Elisabeth komt ook nog steeds in september — de vlucht is geboekt —, dus dat is ook fijn. Het derde plan was om voor de winter met de ezel op pad te gaan.
Nou goed, als je heel strikt wilt zijn, komt dat derde plan ook uit: uiteindelijk gaan we weg uit de Dordogne; maar echt een tocht wordt het niet. Ik ben overigens nog helemaal niet zo zeker dat Frimousse en ik al klaar zijn voor een tocht van een paar maanden, dus misschien is dat maar beter.
2 Nieuwe plannen:
Anita (de eigenaresse van de gîte in Montréal-du-Gers) stelde voor contact op te nemen met een vriend die een pelgrimsherberg heeft in Saint-Jean-Pied-de-Port, om te vragen of ik daar volgende zomer zou kunnen werken. Ik zou dan de hele zomer betaald werk hebben (SMIC), en bovendien weer verzekerd zijn. Dat sprak me wel aan.
Er zijn nog geen handtekeningen gezet, maar in principe ga ik eind september alvast 1 of 2 weken in Saint-Jean-Pied-de-Port werken om kennis te maken en te laten zien wat ik in mijn mars heb.
En afgelopen week kreeg ik door een trouwe volgster een oproepje doorgestuurd. Een Nederlandse dame die in Frankrijk woont — hemelsbreed 150-200 kilometer hiervandaan — heeft een ernstig auto-ongeluk gehad, en is daardoor de komende maanden minder mobiel; ze was daarom op zoek naar hulp in de huishouding en bij klusjes. Ik heb mijn hulp aangeboden, en die heeft zij (graag) geaccepteerd. Na mijn werk in Saint-Jean vertrek ik dus naar Cantal, om daar te gaan overwinteren (en Frimousse wordt, al voordat ik vertrek naar Saint-Jean, met een trailer opgehaald).
En zo kunnen plannen dus in een oogwenk weer veranderen.
En zo komt alles altijd vanzelf weer op z’n pootjes terecht.
Laat het los, en het komt naar je toe…
 Thanks so much — for the welcoming and warm atmosphere! Merci beaucoup pour toute! Sandra & John
P.S. Really enjoyed your photos — now inspired to walk the Primativo [sic] !
Heel veel dank — voor de gastvrije en warme sfeer! Erg bedankt voor alles! Sandra & John
P.S. Erg genoten van je foto’s — nu vastbesloten om de Primativo [sic] te lopen!
Sandra en John twijfelden nog of ze de Camino del Norte / Camino Primitivo zouden lopen, of de Camino Frances. Ik heb ze met mijn foto’s weten te overtuigen.
(Natuurlijk waren er nog wel meer boodschappen in het gastenboek de afgelopen 2 weken, maar in deze rubriek plaats ik alleen de persoonlijke boodschappen, en niet de standaardboodschapen over ’très agréable’ (‘erg aangenaam’) en ‘bon acceuil’ (‘goede ontvangst’).)
M’n eerste week als hospitalier zit er alweer op. Nou ja, eigenlijk is het natuurlijk mijn derde eerste week hospitalier (ik ben immers voor de derde keer hospitalier/hospitalero)…
Maar goed, die week zit er in ieder geval op.
Wat het meeste opviel, was dat het afgelopen week feest was in Montréal du Gers. Dat feest vind plaats op het dorpsplein waar we hier nog geen 50 meter vandaan zitten, en duurde op vrijdag- en zaterdagavond tot 5 uur in de ochtend. En omdat dat voor sommige mensen nog niet genoeg is, hadden buren hier in de straat — nog geen 20 meter vanaf het raam van mijn slaapkamer — bedacht dat het wel leuk zou zijn om in hun garagebox een bar in te richten die ’s ochtends om 5 uur open zou gaan. Ik loop dus momenteel een beetje rond in een roes die niet door de drank van het feest veroorzaakt is, maar door slaapgebrek vanwege het feest van de buren.
Oh well… Het zit erop, dus nu kan ik uit gaan rusten.
In de gîte voldoende pelgrims, maar schrikbarend weinig interessante. Over het algemeen zijn het mensen die alles dagen, weken of zelfs maanden van tevoren boeken, en die vooral druk bezig zijn met de tijd die ze tot hun beschikking hebben om hun camino te lopen. Vanwege die tijdsdruk en strakke planning ligt iedereen bovendien over het algemeen al om een uur of 9 in bed. Opvallend veel kinderen gezien ook; de afgelopen week hebben er hier al een stuk of 10 geslapen.
Al met al kabbelt het een beetje.
Anita heeft aangeboden wat contacten te bellen in Saint-Jean-Pied-de-Port, om te kijken of ik daar volgende zomer zou kunnen werken; Saint-Jean staat immers vol met gîtes, albergues en refugio’s. Dat idee spreekt me wel aan. Waarschijnlijk ga ik dan eind september al een keer voor een weekje, zodat ik alvast kennis kan maken, en dan in het voorjaar terug om daar misschien wel een hele zomer te blijven. Volgens Anita moet het geen probleem zijn om daar een plek te vinden voor Frimousse.
Tja, en verder heb ik eigenlijk vrij weinig te melden. Het is leuk, maar niet heel spannend. Ik hoop dat ik in een volgend bericht meer te melden heb.
Even een petje af voor Liesbeth en Aafke, de twee dames die eerder dit jaar in Maastricht begonnen te lopen, en met wie ik deze zomer een paar dagen heb doorgebracht hier in Frankrijk.
Liesbeth en Aafke hebben gisteren Santiago de Compostela bereikt! Sowieso al een niet mis te verstane prestatie (en ik kan het weten), maar voor 2 dames d’un certain âge minstens dubbel zo geweldig.
Chapeau!
Het is zover: mijn smartphone heeft het begeven.
Nou kan ik op zich goed zonder telefoon (ik gebruik ‘m al anderhalf jaar zonder SIM-kaart), maar mijn smartphone is wel mijn wekker, mijn GPS-apparaat, mijn kompas, mijn notitieboekje/boodschappenlijst, de display voor mijn action cam, enzovoort.
Mocht je nog een oude smartphone hebben liggen die je niet meer gebruikt, dan zou je me heel gelukkig maken als je die zou willen doneren. Vanwege de app voor mijn camera, gaat mijn voorkeur uit naar een Android telefoon.
Het belangrijkste probleem lijkt de batterij te zijn, dus als je een oude HTC Desire hebt liggen, waarvan bijvoorbeeld het scherm gebarsten is maar de batterij nog wel goed is, zou ik daarmee misschien ook al heel blij zijn.
Mijn dank is ook enorm groot als je deze vraag met je vrienden- en kennissenkring zou willen delen.
Dank!
En heb je geen oude telefoon liggen, maar wel een nieuwe waar je eigenlijk wel vanaf wilt, dan mag je natuurlijk ook best contact opnemen.
En ik ben weer terug tussen de pelgrims…
Op het laatste moment bleek het toch een probleem voor Gilles om me naar Montréal te brengen, waar ik de komende twee en een halve week weer in Gîte Compostela werk. De enige optie was dat we vanmorgen om half zes zouden vertrekken. En zo was ik om half acht al in Condom, waar ik om half twaalf door Anita opgehaald zou worden.
Ik had Anita gisteravond nog een mail gestuurd met de gewijzigde tijd, maar had weinig hoop dat ze die nog zou lezen. Uiteindelijk bleek ze die wel gelezen te hebben, en was ze om negen uur in Condom. Waar we het presteerden om elkaar mis te lopen, omdat ik niet wist dat zij er was, en waarschijnlijk precies op dat moment bij de bakker een chocoladebroodje stond te bestellen.
Toen ik om twaalf uur nog geen Anita gezien had, heb ik aangebeld bij een plaatselijke pelgrimsrefuge, om daarvandaan Anita te bellen. Die me dus meldde dat ze om negen uur al een keer in Condom was geweest, en dat het heel slecht uitkwam om nu nog een keer heen en weer te rijden. Ik besloot te gaan liften.
En dat liften ging onverwacht goed. De cabrio met Nederlands kenteken was ongeveer de tiende auto, en Arthur en Gitta (ik hoop dat ik het goed onthouden heb, want ze hebben mijn visitekaartje, dus ik word gecontroleerd) vonden het best leuk om die Nederlandse zwerver even voor de gîte in Montréal af te zetten. En zo stond ik bij Anita op de stoep, bijna voordat die de telefoon weer neergelegd had.
Ik heb geluncht, en de eerste 2 pelgrims zijn binnen, maar verder heb ik nog niet veel te melden, want de middag is nog maar net begonnen. Het is hier erg warm, maar ik ga toch even proberen een paar uurtjes te slapen.
Arthur en Gitta: nogmaals dank. En dat van die beheerder, dat was geen grapje; ik ben niet duur, maar heb wel een veldje voor mijn ezel nodig.
|
Privacy De applicatie die wordt gebruikt voor het verzamelen van statistieken over het bezoek op deze website, anonimiseert de verzamelde informatie door de laatste byte van het IP-adres te verwijderen. Ook respecteert deze applicatie de Do Not Track instelling van je browser.
Helaas zijn de ontwikkelaars van WordPress en de WordPress plug-ins minder respectvol. Je privacy kan daarom helaas niet gegarandeerd worden op deze website.
|
27-08-2015 | 
Reageer
4 Reacties
Recente reacties