Eerste week Pleaux

Daar ben ik eindelijk weer even. De Franse internetproviders (in dit geval Orange) hebben blijkbaar net zo’n hekel aan service als hun Nederlandse collega’s: zoals het er nu uitziet zijn we op 20 november (!) aan de beurt voor een reparatie; tot die tijd zijn we afhankelijk van vrienden van Aletta waar we even snel kunnen mailen.

Maar goed, ik ben in ieder geval in Pleaux, en begin me daar inmiddels een beetje te settelen. De omstandigheden zijn erg primitief: een douche is er niet, en als toilet kunnen we kiezen tussen een emmer of het bos; er valt dus genoeg te klussen de komende maanden.
Het huishouden bestaat, naast mijzelf en Frimousse, uit Aletta — eigenaresse van het huis, bijna 60, en revaliderend van een zwaar auto-ongeluk (wat overigens niet betekent dat ze rustig ergens in een hoekje gaat zitten) —, Martijn — de vrijwilliger die er al een week of 6 is om Aletta te helpen, en die uiterlijk begin december terug naar Nederland gaat —, 3 honden en 3 katten. Als Martijn in december vertrekt, gaat Aletta met hem mee om een maand in Nederland te zijn; ik blijf hier dan alleen achter met 1 hond en de katten.

En verder weet ik nog niet zo heel veel te vertellen. We kunnen het goed met elkaar vinden. Het is hier koud (’s nachts vriest het) en mooi. En de mensen die ik tot nu toe ontmoet heb, zijn over het algemeen vriendelijk.

Volgende keer zal ik weer een wat langer verhaaltje schrijven.