Gisteren was een goeie dag.
Het begon er al mee dat ik gewoon lekker bezig was. Ik heb een lijstje met zaken die gedaan moeten worden, en ik zap in mijn eigen tempo en ritme door die lijst heen (5 dagen per week, 5 uur per dag).
En toen kwam er in de middag een telefoontje van een kennis van Ruth: ze had een mailtje gestuurd met de vraag of deze paardenhoudster misschien een paardentrailer te huur had, en die dame belde nu om te laten weten dat ze met alle plezier even een ezeltje zou verhuizen, en dat ze daar niets voor hoefde hebben.
En voor ‘s avonds had Ruth wat mensen uitgenodigd om te komen eten. Allemaal mensen die ik al minstens 1 keer eerder ontmoet had, en het was erg gezellig. En omdat Ruth rondom de kerstdagen een paar weken naar de UK gaat, kreeg ik de vraag “So you’ll be without transportation, then. Do you know to drive an English car?”. En omdat ik (naar waarheid) met ‘Yes.‘ kon antwoorden, zei Chris “Well, you can use my van, then. It’s just standing there in the field anyway.“.
Vanavond gaan we de auto halen (en ook maar gelijk meeëten), en morgenochtend de ezel.
En zo kwam ik weer helemaal op mijn pootjes terecht…
En nu ga ik heel snel het veld voor de ezel in orde maken, want daar moet vanmiddag nog een hek omheen.
Geef een reactie