Het ergste maar vast gehad

Pleaux Enchanet Cros-de-Montvert

Vandaag was een loodzware dag. Het begon al met iets dat ik vreesde dat deze reis zou gebeuren: Frimousse werd geraakt door een auto; nota bene de eerste auto die we tegenkwamen, en nog een vrachtauto ook. Deze vrachtauto kwam ons tegemoet op een smalle dijk, en in plaats van op een breder stuk even te wachten tot ik met m’n ezeltje voorbij was, remde hij alleen een beetje af, om zich langzaam langs ons te wurmen. Met als resultaat dat Frimousse, op het moment dat hij tussen hek en vrachtauto stond, zich opgesloten voelde en de weg opstapte, waarop de vrachtauto hem met de treeplank tegen zijn kont raakte. Gelukkig is Frimousse niet gewond. De vrachtwagen is wel beschadigd, maar hoe ik daar ook mijn best voor doe, ik kan er niet om huilen. De vrachtwagenchauffeur is wel boos, maar als ik zeg dat ik een pelgrim ben zonder geld en zonder verzekering, kiest hij eieren voor zijn geld en rijdt verder. Wat wel vervelend is, niet alleen voor mij, maar vooral ook voor de ezel, is dat Frimousse, uiteraard, direct zijn angst voor auto’s weer terug heeft.

We lopen vandaag langs drukke wegen, en dus is Frimousse om een uur of 3 uitgeput van angst (en ik van het ezeltje-in-bedwang-houden). Ik besluit daarom dat we Laroquebrou vandaag toch niet meer gaan halen, en dat we een plek gaan zoeken om wild te kamperen. Niet echt wat ik in gedachten had voor de eerste nacht.
Om de pret compleet te maken, verandert de bos touw die ik meegekregen heb om een veldje voor de ezel af te zetten, bij de eerste aanraking in een klit van zo’n 150 meter. Het duurt een uur of 2 voor we geïnstalleerd zijn.

Als het goed is, blijft de temperatuur vannacht in ieder geval boven het vriespunt, dus hopelijk heb ik mijn jas vannacht niet nodig (over mijn trui, in mijn slaapzak). En ik hoop dat de jagers niet dit bos uitkiezen, want morgen is het zaterdag, en dat is in Frankrijk jaagdag. En zo te horen begint de zaterdag hier al op vrijdagavond.

Gegeten heb ik vandaag niet, want daarvoor was/ben ik te onrustig. Ik hoop dat ik er morgenochtend een paar boterhammen in krijg.