Lekker dagje

Saint-Simon Flaujac-Gare Durbans Espédaillac Quissac

Voor wie het zich afvroeg: het is niet heel handig om in het hooi te slapen als je hooikoorts hebt… Ik ben vannacht meer dan eens wakker geweest, en het zal tot in de middag duren voor ik me weer een beetje fris voel.
Maar het heeft vannacht flink geregend, en daar heb ik gelukkig geen last van gehad. En met mijn dubbele slaapzak heb ik het ook niet koud gehad.

Als ik wakker word, regent het nog steeds, maar tegen de tijd dat we vertrekken, is dat alleen nog miezer, en halverwege de ochtend kan de poncho in de rugzak om daar niet meer uit te komen. In de middag worden we zelfs een paar keer geraakt door een verdwaalde zonnestraal.

Omdat het vandaag zaterdag is, niet echt een dag voor verkeer in het algemeen en vrachtauto’s in het bijzonder, durf ik wat meer doorgaande wegen te nemen, en zo schieten we lekker op. Enige tegenvallertje is dat onze (hopelijke) bestemming niet echt ìn Quissac ligt, maar eeen kilometer of 3 erbuiten, terwijl ik eigenlijk dacht dat de dag er wel zo’n beetje op zat.

Als ik het erf oploop van deze mensen die nog nooit van mij gehoord hebben, zijn de kinderen helemaal enthousiast om een ezel te zien, en stellen de ouders direct hun huis open: ze hebben een extra kamer, we zetten een veld af voor de ezel, en uiteraard eet ik mee; lamskoteletten uit eigen tuin (het is een schapenboerderij).
Als ik na het eten op mijn kaart heb gekeken, en besloten dat Sabadel-Lausac het doel van morgen is, vraag ik voor de grap of ze daar toevallig vrienden hebben. Justine grijpt direct naar de telefoon, en de slaapplaats voor morgen is geregeld.