Het heeft afgelopen nacht toch gevroren. Ik ben blij dat ik gisteravond nog om een extra deken heb gevraagd; zo heb ik toch nog een paar uurtjes halfslaap gehad. Het duurt ruim 2 uur voor ik de tent afgebroken, en de rugzak ingepakt heb; elke paar minuten moet ik stoppen om mijn vingers op te warmen.
Frimousse begint de dag weer met angst voor mijn rugzak, en met eten zodra ik wil gaan lopen, dus ik houd mijn hart vast voor de rest van de dag. Maar hij draait bij, en de zon schijnt volop, dus al gauw heb ik het prima naar mijn zin. Er is nog wel een houten bruggetje waar hij niet overheen durft, waardoor we een paar kilometer langs een départemental moeten, maar hij lijkt te beseffen dat hij die keuze zelf gemaakt heeft, en raakt niet al te erg in paniek van de auto’s.
De GPS toont geen enkele haalbare omweg rond Moissac, en dus zullen we er doorheen moeten. Omdat het zaterdag is, besluit ik een klein stukje om te lopen door een industriewijk; dat blijkt een goed idee: het is heerlijk rustig. Het gaat zelfs zo goed dat ik Frimousse aan het fietsenrek van een Lidl durf vast te binden, om binnen snel even wat te halen; ik heb nog niet ontbeten.
Dan moeten we de binnenstad in. Daar is de markt net afgelopen, dus het is een komen en gaan van bestelbusjes, vrachtauto’s en veegwagens, maar Frimousse houdt zich prima, zelfs als een meter of 15 voor ons een politieauto zijn sirene aanzet om er met een rotgang vandoor te gaan.
Eenmaal weer buiten de stad lopen we heerlijk over een fietspad door de natuur, met auto’s en treinen op veilige afstand.
Ik besluit vandaag vroeg op zoek te gaan naar een slaapplaats, in de hoop een iets comfortabeler plek te vinden dan afgelopen nacht (ik heb spierpijn van het bibberen). Ik kom uiteindelijk terecht bij een paardenboerderij, waar Frimousse een enorm veld helemaal voor zichzelf heeft, en ik mijn tent mag opzetten in een loods.
Als het bijna etenstijd is, komt mevrouw met een plastic tasje met brood, een blikje sardientjes, ham, compôte, en 2 mandarijntjes. Ik besluit het te bewaren voor morgen, en me vandaag te storten op het weckpotje paté dat ik al een paar dagen meesleep, en het brood dat ik gisteren meekreeg.
Even later komt meneer nog met een hele dikke slaapzak.
Geef een reactie