En nu de berichtjes over de tocht hiernaartoe allemaal overgetikt zijn uit mijn schriftje, kan ik eindelijk een stukje schrijven over de week dat ik hier inmiddels ben.
De eerste dag dat ik hier was, was ik in ieder geval al erg blij dat we de vorige dag wat extra kilometers gemaakt hebben, en niet in Lanne-Soubiran overnacht hebben: het goot de hele dag van de regen.
Véronique blijkt bovendien erg sympathiek, en ook met Martín, een Spanjaard die hier ook tijdelijk verblijft, en met wie ik een kamer deel, kan ik het goed vinden.
Wat betreft het werk valt het allemaal nogal mee: er is een lijstje met klusjes die ik kan opknappen, maar niets waarvan ik in paniek raak. De afgelopen week heb ik bordjes gemaakt met informatie over de gîte, die we langs de chemin gaan plaatsen, ik heb deuren in de beits gezet, en vandaag ben ik bezig geweest de caravan d’aplomb (waterpas) te zetten; en zo zijn er nog wat van dergelijke klusjes.
Dus het kabbelt een beetje. En dat is erg lekker om mijn wandeling een beetje in te laten dalen.
Geef een reactie