elPeregrino.nl

Ik ben inmiddels ruim 2 weken in Uhart-Mixe, en dus is het hoog tijd voor een update.

Uhart-Mixe is een dorpje in Frans Baskenland. In het dorp is 1 gîte (l’Escargot) en 1 bar (l’Escargot); verder zijn er een taxibedrijf en een garage, en daarmee hebben we het wel gehad. Maar eerlijk gezegd moet je ook niet veel meer verwachten van een dorp met 220 inwoners.
Het dorp ligt niet op de chemin, maar op een variant, waarmee je een paar kilometer afsnijdt. Op mijn wandeling in 2014 ben ik niet door Uhart-Mixe gelopen, want ik heb niet de variant genomen; ik ben op een paar kilometer afstand gepasseerd. Vlak voor Uhart-Mixe komen de Chemin du Puy en de Voie de Vezelay bij elkaar, en dus zie ik hier zowel pelgrims die dezelfde weg hebben gelopen als ik (Vezelay), als pelgrims die de weg hebben gelopen waar ik inmiddels veel gewerkt heb (Le Puy); in de eerste week dat ik hier was, heb ik ook aardig wat pelgrims gezien die ik ook al ontvangen had bij Martine in Larressingle, en zelfs een stel dat zo langzaam loopt, dat ik ze begin mei ook al bij Anita in Montréal-du-Gers had gezien.

Het werk is hier deels hetzelfde als in de andere gîtes waar ik gewerkt heb – pelgrims ontvangen, diner en ontbijt serveren, en vooral veel schoonmaken -, maar ook een stuk zwaarder vanwege de bar: als we om 11 uur klaar zijn met de schoonmaak gaat de bar open, en dan zitten vaak de eerste pelgrims al klaar om wat te drinken of een lunch te bestellen. Als de lunch dan om een uur of 3 achter de rug is, zijn de eerste pelgrims voor de nacht vaak alweer gearriveerd. Het werk houdt dus nooit echt op, en dat vreet energie.
Met Isabelle kan ik het goed vinden en goed samenwerken, en voor de rest van het dorp hoor ik er direct bij; men denkt hier wat dat betreft simpel: Isabelle komt om Arño (de eigenaar van het pand) te helpen, dus Isabelle is oké, en Rob komt om Isabelle te helpen, dus Rob is oké. Basken maken niet veel woorden vuil.
(Beetje meer info: Arño heeft een jaar of 10 samen met zijn vrouw Antoinette de gîte gedreven; vorig jaar is Antoinette overleden, en Arño ziet het niet zitten om in zijn eentje verder te gaan; Isabelle huurt nu de gîte voor dit seizoen.)

We hebben afgesproken dat ik tot half juli blijf; daarna komen er vrienden van Isabelle om te helpen.

Zo’n beetje het eerste dat me opviel toen ik hier voor het eerst binnenkwam, was deze foto, die in een hoek van de bar hangt:

Natuurlijk mag ik niet van je verwachten dat je dat kapelletje direct herkent, maar ik deed dat wel. Ik werd namelijk op 18 augustus 2014 in dit kapelletje wakker, en werd daar toen getrakteerd op de mooiste zonsopgang die ik tijdens mijn wandeling naar Santiago gezien heb. De kapel staat hier zo’n 2½ kilometer vandaan, en ik weet nu dat ze de Chapelle de Soyartz heet. Van hier achter het huis kan ik de kapel als een heel klein stipje in de verte zien staan, maar ik heb besloten er niet naartoe te lopen: ik wil niet het risico lopen dat ik de herinnering stuk maak.

Nog zo’n leuk toevalligheidje: op de schoorsteenmantel staat een beeldje van Sint Vincent met een bootje in zijn hand. In Spanje wordt deze beschermheilige, van onder meer de schippers, ook wel San Vicente de la Barquera genoemd. En laat dat nou ook de naam zijn van het dorp waar ik voor het eerst als hospitalero gewerkt heb…

Overig kort nieuws:

De Franse staat betaalt een jaar lang mijn ziektekostenverzekering. De AME (Aide Medical de l’État) is een regeling voor daklozen. Ik heb verzocht om voor die regeling in aanmerking te komen, en kreeg vlak voor mijn vertrek naar Uhart-Mixe te horen dat ik geaccepteerd ben. Als ik straks een beetje tijd heb, kan ik me dus even helemaal laten checken en updaten.

(Ja, die foto had gezelliger gekund. Maar probeer maar eens te lachen als je in je eentje in zo’n automaat zit.)

Ik heb in de afgelopen maanden wat geld bij elkaar gesprokkeld met klusjes als gras maaien, en Isabelle heeft besloten dat de pour-boire (de fooienpot) voor mij is, en dus heb ik mezelf van de week getrakteerd op de nieuwe wandelschoenen die ik heel hard nodig had.
Op zoek naar de wandelschoenenwinkel kwam ik ook langs een muziekwinkel, en in een impuls heb ik me een mondharmonica aangeschaft. Nu nog leren spelen…

Onderweg naar Uhart-Mixe heb ik borden gezien die naar skigebieden wijzen. Ik wil proberen om daar werk te vinden voor de winter. Komende woensdag kan ik een auto lenen, en heb ik een dag ‘vrij genomen’ om een rondje te maken.

Ik heb zojuist wat achterstallige berichten geplaatst voor

• 6 april 2016 (Gastenboek)
• 9 april 2016 (Gastenboek)
• 18 april 2016 (Gastenboek)
• 5 mei 2016 (Gastenboek)
• 11 mei 2016 (Gastenboek)
• 16 mei 2016 (Gastenboek)
• 26 mei 2016 (Video)
• 1 juni 2016 (Gastenboek)
• 6 juni 2016 (Gastenboek)
• 14 juni 2016 (Gastenboek)
• 15 juni 2016 (Gastenboek)
• 18 juni 2016 (Gastenboek)

(En ik ben gestopt met het uittikken en vertalen van de gastenboek-berichen, want dat kost me veel teveel tijd, waardoor ik het blijf uitstellen.)