Nou, wat ik nou toch gisteren in de winkel vond…
Nederlandse klompen (des sabots hollandais)!
En natuurlijk kon ik het niet laten ze even te proberen. En bleken ze precies mijn maat.
Dus ik vroeg of ik ze mocht hebben. En dat mocht, op voorwaarde dat ik ze wel zou dragen. Wat ook precies mijn bedoeling was.
Vandaag dus heel de dag op klompen gelopen. En dat beviel best.
En iedereen vond het eigenlijk heel logisch; ik ben immers Hollandais? Waarmee maar weer eens een cliché-beeld bevestigd is (maar eerlijk is eerlijk: ik heb liever dat ze het over m’n klompen hebben, dan dat ze weer eens over wiet beginnen).
En daarmee is weer een cirkel rond.
Ze kijken trouwens wel een beetje geschrokken, vind je ook niet…?
06-10-2017 | 
Geef een reactie