In 2014 liep ik van Wateringen in Nederland (in het Westland) naar Fisterra in Spanje (ten westen van Santiago de Compostela).
Daarna besloot ik om niet terug te keren naar Nederland, maar verder te zwerven.
Sinds begin 2022 heb ik, na bijna 8 jaar zwerven in Noord-Spanje en heel Frankrijk, een huisje in de Loire-Atlantique in Frankrijk.
Ik volg momenteel een opleiding waarmee ik straks aan de slag kan in de hulpverlening. |
Eén van de leidinggevenden van Emmaüs Rodez, de voorzitster van Emmaüs Rodez, en de vice-voorzitter van Emmaüs France houden zich nu bezig met mijn plan. Die laatste is degene die heeft voorgesteld een aanvraag te doen bij Emmaüs France voor een financiering, omdat hij enthousiast is over mijn plan. Niet alleen omdat het goed is om een compagnon terug te zien gaan richting de ‘normale’ wereld, maar ook omdat de zaken nogal stroef lopen bij Emmaüs Rodez (une communauté en difficulté), en het weleens heel goed zou kunnen zijn voor de moraal van alle betrokkenen, als dit project van de grond komt.
Maar goed, het blijft Emmaüs, en dus loopt het allemaal een beetje stroperig. En dus kwam van de week ook dat antwoord niet, dat ik eigenlijk wel verwacht had. En dat begint nu ook een beetje op de zenuwen te werken van de leidinggevende, die er in eerste instantie met een koppel paarden bij getrokken moest worden (misschien scheelt het ook dat ik sinds een tijdje minstens 1 keer per dag , maar liever nog 2 of 3 keer, aan zijn bureau sta om te vragen of hij al nieuws heeft). Hij heeft me daarom vandaag gezegd dat we volgende week in ieder geval iets gaan doen; dan wel een krediet van Emmaüs France, dan wel het krediet hier, met de garantie van Emmaüs Rodez. En ik heb me daar direct bij aangesloten, en 4 weken vakantie vastgelegd. Ik ben vastbesloten om na die vakantie niet meer voor Emmaüs te werken; òf ik ben voor mezelf begonnen, òf ik vertrek zonder werk. Het heeft nou eenmaal geen zin om tot de herfst te gaan zitten wachten, als je op campings wilt werken.
En dat betekent dat morgen mijn laatste dag voor Emmaüs is. En dat alleen omdat Refik, degene die het elektro-stokje van me over gaat nemen, er niet is om de verkoop te doen. Eigenlijk ben ik een maand of 2 geleden al gestopt met de verkoop, en doe ik alleen nog de werkplaats; ik trok het niet langer om altijd maar beleefd te moeten blijven tegen dat volk dat elke euro te duur vindt, en altijd alles voor de helft wil. Ik heb me dan ook vast voorgenomen dat volk morgen precies te laten weten hoe ik over ze denk. Waarschijnlijk zal ik niet veel verkopen, maar het zal me in ieder geval enorm opluchten.
De volgende actie wat betreft mijn krediet zal overigens op zijn vroegst pas eind volgende week zijn. Het is nu bijna weekend, dus het werk voor deze week is voor kantoormensen afgelopen, dinsdag is het 1 mei, dus dan wordt er in Frankrijk niet gewerkt, en dan neemt iedereen dus maandag ook vrij (faire le pont; een bruggetje maken).
Houd mijn site in de gaten; hier lees je het nieuwste nieuws het eerst.
Tja, en wat betreft de overige voorbereidingen…
2 Weken geleden schreef ik dat ik vrij snel een oplossing verwachtte voor een garantie voor mijn microkrediet. Nou, die oplossing is er nog niet, maar er zijn er verschillende binnen handbereik. Eén van de leidinggevenden heeft contact gehad met Emmaüs France, en heeft te horen gekregen dat men daar een regeling heeft waar ik waarschijnlijk gebruik van kan maken. En mocht dat toch niks worden, dan wil de stichting Emmaüs Rodez me graag helpen door zich garant te stellen voor de helft van mijn lening.
De leidinggevende die dat op zich genomen heeft, is deze week met vakantie (ik krijg een beetje het idee dat je als leidinggevende bij Emmaüs dan wel ziek moet zijn, dan wel op vakantie), maar als alles gaat als gepland, is hij volgende week weer terug, dus dan weet ik meer.
Een wat?!
Yep, ’t is echt waar: ik heb me een iPhone aangeschaft.
Het zit zo:
Ik wil straks pinbetalingen kunnen accepteren. En het pinapparaat dat ik heb uitgekozen, maakt contact met de bank via een app op de mobiele telefoon. En voor die app heb ik een iets modernere telefoon nodig dan de mobiel die ik nu heb. En daarbij vind ik het ook wel handig om straks mobiel internet te hebben, en om mijn laptop dan ook aan te kunnen sluiten op dat mobiele internet. En dus heb ik een mobiel abonnement genomen met onbeperkt dataverkeer, en daarbij een telefoon die zich ook als modem laat gebruiken voor mijn laptop, en die bovendien probleemloos de app van mijn pinapparaat kan draaien.
En natuurlijk: dan nog is Apple een merk voor vormgevers en andere meisjes, en bovendien een heel eng bedrijf. Maar in de mobiele telefoonwereld moet je kiezen tussen 2 kwaden. En dan is Google (Android) wat mij betreft toch het grootste kwaad, en daarom heb ik gekozen voor een iPhone.
UPDATE 2018-05-15:
Op mijn andere blog een stukje over het synchroniseren van de iPhone met Mozilla Thunderbird: →klik←
Gisteren heb ik mijn numéro SIREN ontvangen; mijn inschrijfnummer Kamer van Koophandel, zeg maar. Ik ben dus nu ècht ondernemer in Frankrijk.
Is dat cool, of wat?
M’n eerste klant wacht al een tijdje op me.
Claude, de vrijwilliger die me een caravan aangeboden heeft, is een weekje bij zijn dochter op visite, en neemt op de terugweg de caravan mee; die staat namelijk bij die dochter in de tuin. Zo kan ik over ruim een week dan eindelijk de keuze maken tussen de 2 (!) caravans die me zijn aangeboden.
Aanstaande maandag heb ik een dag om me te wijden aan de zakelijke rekening en de verzekeringen.
Het enige waar nog geen zicht op is, is een auto.
Maar het zou best eens kunnen dat ook dat binnenkort gaat veranderen.
Mijn microkrediet is afgewezen, zoals ik al een beetje verwachtte; ik had te weinig garanties. En het overleg tussen de 2 leidinggevenden en de voorzitster van Emmaüs Rodez, over het geven van een garantie, ging niet door, omdat één van de leidinggevenden ziek was. En dus stuurde ik gisteren een mail aan de voorzitster, om te vragen of zij misschien eens over mijn dilemma zou willen nadenken, in plaats van de leidinggevende, die zelfs zonder ziekte al niet heel veel zin leek te hebben om er tijd in te steken. En vandaag was Marie-Thérèse in Rodez, nam mij even apart om het hele verhaal van me te horen, en besloot toen dat er zo gauw mogelijk een oplossing gevonden moest worden. Liefst vandaag nog, maar aangezien het duidelijk was dat dat niet ging lukken, dan toch in ieder geval ruimschoots voordat de stichting (die officieel akkoord zou moeten gaan met het geven van een garantie voor mijn lening) over niet minder dan een maand vergadert. Ze heeft me om een paar dagen gevraagd, en verwacht begin volgende week een oplossing te hebben.
Oké, ik weet het heel goed: eerst zien, dan geloven. Het kan natuurlijk goed zijn dat ze haar eigen macht en/of inventiviteit overschat. Maar ze draait al een tijdje mee bij Emmaüs, is leidinggevende geweest van een paar communiteiten, en werkt nu voor Emmaüs France. Dus de kans is net zo groot dat het haar wel gaat lukken iets te regelen.
En aangezien ik ontzettend klaar ben om te vertrekken, houd ik me daar aan vast.
|
Privacy De applicatie die wordt gebruikt voor het verzamelen van statistieken over het bezoek op deze website, anonimiseert de verzamelde informatie door de laatste byte van het IP-adres te verwijderen. Ook respecteert deze applicatie de Do Not Track instelling van je browser.
Helaas zijn de ontwikkelaars van WordPress en de WordPress plug-ins minder respectvol. Je privacy kan daarom helaas niet gegarandeerd worden op deze website.
|
27-04-2018 | 
Reageer
2 Reacties
Recente reacties