2 Weken Chalet Skadi

Je hebt gelijk: het is wel weer tijd voor een update.
Het wordt een lange, maar gelukkig met veel plaatjes…

Om in de stemming te komen, begin ik met een foto die ik heb gemaakt vlak voordat ik voor de eerste keer Val d’Isère in reed.

Best mooi toch? Het zal wel komen doordat we ze in Nederland niet hebben, maar op mij maken bergen altijd een enorme indruk.

En toen ik die foto maakte, stond deze dame over mijn schouder mee te kijken:

Nee, niet je aandacht af laten leiden door die mooie auto.
Wacht, ik maak het je makkelijker:

Nee, nu zit je naar haar billen te kijken. Ophouden, nou.

Goed, en toen kwam ik dus in Val d’Isère aan. De dag van mijn aankomst hoefde ik nog niet gelijk te werken. Ik had dus volop tijd om een rondje te maken, wat ik ook gedaan heb, maar ik heb niet veel foto’s gemaakt.

En toen mocht ik aan het werk. Het overgrote deel gaat me vrij makkelijk af (scharnieren en deurkrukken vastzetten, lampen vervangen, kleine reparaties), maar gelukkig valt er ook nog heel wat te leren (onderhoud zwembad en sauna, brandalarmsysteem).

In de gîtes waar ik gewerkt heb, hadden we een boiler van 200 of 300 liter. Maar omdat je tegen 37 appartementen met 5-sterren gasten niet kunt zeggen ‘Ja, dan moet je maar even wachten.‘, hebben we hier 4 boilers van ieder 3.000 liter.

De manager is nogal een controlfreak, maar hij laat mij mijn eigen gang gaan. En dat is goed om 2 redenen: A. hij beseft dat ik weet wat ik doe (en op basis daarvan gaat hij beslissen dat ik van de winter ga skiën); en B. ik ben niet zo heel erg onder de indruk van zijn (technische) capaciteiten, dus ik heb liever dat hij zich niet teveel met mijn werk bemoeit.
Met de rest van het team (we zijn met 7) kan ik het op zich niet slecht vinden, maar ik merk wel heel erg het leeftijdsverschil: op 1 na zijn ze allemaal van de leeftijd ‘student’.

Mijn eerste weekend ben ik heen en weer gereden naar mijn caravan, om wat spullen te halen. Maar het tweede weekend kon ik dan eindelijk de bergen in. Moet je kijken:

Ja, ik weet het: Mijn vlakke land enzo. Ook mooi, maar GVD, wat zijn die bergen indrukwekkend…

Als eerbetoon aan de berg, en misschien ook een heel klein beetje omdat ik soms ietsje eigenwijs ben, en ook niet zo heel goed met gebaande paden, besloot ik niet achter de rugzakjes aan de bordjes te volgen, maar de berg af te gaan zoals ik dat op ski’s zou doen. En dus ging ik te voet de zwarte piste af. Wat niet per definitie een goed idee is. Ik heb er 3 uur over gedaan, en ik ben 4 of 5 keer bijna het dal in gedonderd. Maar WHOAA, wat was het mooi, en wat zou ik het zo weer doen.

(Nee, die foto’s staan niet helemaal op afdalingsvolgorde.)

Nou, en dat waren dan mijn eerste 2 weken. Nou ja, niet helemaal natuurlijk. Ik zou ook nog kunnen vertellen dat ik 1 keertje tussen de middag op een terrasje ben gaan eten, maar dat ik daar na een cheeseburger van 14 euro snel van afgekickt was. Of dat mijn kamer ongeveer net zo groot is als mijn kamer bij Emmaüs, maar dat hier de helft in beslag genomen wordt door een douchecel met toilet en wastafel.
Maar laten we het dit keer maar gewoon bij de foto’s houden.

Voordat ik naar Savoie vertrok, ben ik trouwens ook nog even een dagje heen en weer geweest naar de Gers, om mijn gîte-meiden weer eens te zien. Ik ben toen ook even bij Frimousse langsgegaan.

O, en dat filmpje van 1 van de appartementen, dat ik beloofd had…? Nergens meer te vinden (ben blijkbaar nog niet helemaal thuis op de iPhone). Ik zal van de week een nieuwe maken.