elPeregrino.nl

Ik schreef al dat ik de sfeer in Val d’Isère, of beter gezegd bij Chalet Skadi, misschien niet leuk genoeg vond om er een hele winter door te brengen. Afgelopen donderdag werd ik gebeld door de regio-manager, met de vraag of ik misschien zin had om in de winter terug te komen, en de mededeling dat er eigenlijk in het intersaison (de periode tussen de seizoenen, wanneer er geen gasten zijn, en er dus groter onderhoud gedaan kan worden) ook wel werk voor me was als ik dat wilde. Ik heb haar toen eerlijk gezegd dat ik niet zeker was of ik het wel 5 maanden zou uithouden met mijn manager.
Afgelopen vrijdag, bij de zoveelste nonsens-discussie waarbij ik persé het onderspit moest delven, omdat dat nou eenmaal is wat onderkloten horen te doen, besloot ik dat ik er genoeg van had, en joeg ik de kogel door de kerk. Ik ben middenin de discussie weggelopen om een mail te sturen aan de regio-manager om aan te geven dat ik niet geïnteresseerd was in de winter, en dat ik nog even moest nadenken over het intersaison. Vervolgens ben ik teruggegaan naar mijn manager om hem te zeggen dat ik zojuist die mail verstuurd had. Het enige dat hij kon verzinnen, was me heel belazerd aankijken.

Waarmee ik in ieder geval een deur had dichtgegooid.
Gelukkig stond een andere deur al op een kiertje.

Halverwege vorige week kreeg ik een mail van een 5-sterren hotel in Avignon, met de vraag of ik misschien geïnteresseerd was in een baan als Bagagiste/Voiturier/Employé polyvalent. Wat zo’n beetje neerkomt op degene die de bagage naar de kamers van de gasten brengt (bagagiste), degene die de auto’s van de gasten in de parkeergarage zet (voiturier), en degene die alle voorkomende klusjes opknapt waarvoor op dat moment even niemand anders beschikbaar is (employé polyvalent). Niet persé helemaal het werk dat ik zoek, maar het is werk, en dus een kans om de deur in Val d’Is dicht te smijten. En dus schreef ik dat ik best eens langs wilde komen om kennis te maken.

Gisteren was mijn vrije dag, en dus een logische dag om naar Avignon te rijden voor een gesprek.
Even een zijstraatje: toen ik ‘s morgens om 7 uur vertrok, was het 8°; ‘s middags in Avignon was het 34°; ‘s avonds om 0h30 terug in Val d’Is was het 10°. Het was even schakelen. Avignon ligt dan ook zo’n 400 kilometer zuidelijker dan Val d’Is. Ik leg straks uit waarom dat fijn is.

Het gesprek ging ongeveer zo:

• “Wat me, buiten uw CV, zo enorm bevalt, is uw leeftijd. En het feit dat u geen Fransman bent.“
• “Ik ben helemaal in de war. Ik had u uitgenodigd als bagagiste, maar ik heb vanmorgen gehoord dat onze technicien vertrekt, en nu ik u zo voor me heb, denk ik eigenlijk dat u daar perfect voor bent.“
• “Ik heb vanmiddag nog een paar sollicitatiegesprekken, maar eigenlijk wil ik gewoon u.“
• “Ik moet vanmiddag echt die andere gesprekken ook nog doen, maar ik ben heel positief over ons gesprek.“

Ik denk dat ik nauwelijks nog hoef te vertellen dat ik vanmorgen voor acht uur al een mail ontving om te melden dat ik 6 september kan beginnen. Het gaat voorlopig om een contract voor bepaalde tijd, tot half februari, wanneer het hotel een maand sluit voor het jaarlijks onderhoud. Daarna kan ik dan, als ik dat wil, verlengen met een nieuw contract voor bepaalde tijd, of met een contract voor onbepaalde tijd. Maar dat zien we allemaal tegen die tijd wel.
Ik begin als bagagiste, in ploegendienst, en dan gaan we van daar uit verder kijken; ik geloof dat het nog niet 100% zeker is dat de technicien vertrekt.

Ik begin pas op 6 september omdat ik zelf had aangegeven dat ik verplichtingen heb tot en met 3 september, en dan nog 2 dagen nodig heb om mijn caravan naar Avignon te slepen.
En dat is dus waarom het fijn is dat Avignon zuidelijker en lager ligt dan de skigebieden in Savoie: dit werk komt niet met logement, en dus woon ik van de winter in mijn caravan. En daar kijk ik echt enorm naar uit. Ik ben het zo ontzettend zat om constant mensen om me heen te hebben die echt in geen enkel opzicht mijn type zijn. En gelukkig is er in Avignon een camping die het hele jaar open is. En die op loopafstand is van het hotel. Ik heb die 300 euro per maand graag over voor een beetje privacy.

Dus volgende week maandag werk ik tot 13h00, zoals iedere maandag. Dan rijd ik naar mijn caravan in Isère, waar ik ook slaap. En dan heb ik 2 dagen om de caravan in Avignon te installeren, en begin ik 6 september om 22h45 met een nachtdienst.

Tja, je hebt gekozen voor een onzeker bestaan, dus dan zal je het krijgen ook.

Ik heb nu 2 keer de eigenaar van de keten ontmoet. En laat ik het zo zeggen: de kans is vrij klein dat er tussen ons een hechte vriendschap zal ontstaan. In die 2 keer dat ik ‘m ontmoet heb, heb ik ook 2 keer een grote bek van ‘m gehad. Waarvan 2 keer ten onrechte. En 2 keer ook liet de manager me vallen als een baksteen, terwijl hij wist dat ik gelijk had.
En dus begin ik me een beetje af te vragen of ik hier van de winter wel 5 maanden wil doorbrengen.

Ik heb nog niets afgeblazen, want het is wel 5 maanden werk. En 5 maanden skiën.
Maar ik ben wel bezig mijn CV bij te werken, en sites af te struinen. En als ik iets aantrekkelijks tegenkom, dan ben ik niet getrouwd met ‘hier’.

En dus stel ik ook op m’n blog de vraag nog een keer: mocht je iemand kennen, ergens in Europa, die een paar maandjes werk heeft voor een vriendelijke, meertalige, handige, hardwerkende zwerver, dan hoor ik het graag. (Maar, voor de volledigheid: de tijd van kost en inwoning ligt achter me; ik denk nu weer aan de toekomst.)