elPeregrino.nl

Het is alweer een tijd geleden dat ik een echt bericht op mijn blog plaatste. Ik was even afgeleid door van alles en nog wat.
Maar hierbij een update.

Van de Franse versie van mijn boek zijn in 2020 (half oktober – eind december) uiteindelijk 323 papieren exemplaren verkocht, plus 392 online lezers. Dat zijn uiteraard niet de cijfers waar ik op hoopte op basis van de verkoop in de eerste 2-3 weken, maar ik neem aan dat het uiteindelijk wel logisch is: bij die eerste bestellingen zaten natuurlijk ook mensen die een exemplaar gereserveerd hadden in de weken voordat de verkoop startte.
Komende week ontvang ik in ieder geval mijn eerste royalties, dus dan is het echt.

De Engelse versie van mijn boek is inmiddels in de productie-fase, de laatste fase vóór de publicatie. Het enige dat ik er nu nog aan kan doen, is de drukproeven controleren wanneer ik die opgestuurd krijg. Het boek ligt vanaf eind april in de winkel, maar kan nu al vooruit besteld worden.
Apress betaalt een premie wanneer het definitieve manuscript in zijn geheel is opgeleverd, dus ook van de Amerikaanse uitgever verwacht ik van de week de eerste royalties. Het gaat dan wel (nog) niet om enorme bedragen, maar alles dat ik ontvang brengt me weer een beetje dichter bij die nieuwe auto/caravan/camper die ik zo hard nodig heb.

En dan moet ik het natuurlijk ook nog even over de Nederlandse versie van mijn boek hebben…
De laatste keer dat ik informeerde, half oktober, waren er daarvan nog geen 50 verkocht. Dus dat valt vooralsnog nogal tegen. Maar de Nederlandstalige versie is natuurlijk ook echt gericht op het middelbaar beroepsonderwijs, en het boek is te laat uitgekomen om aan het begin van dit schooljaar op de lijsten te staan; ik hoop dat deze cijfers komende zomer stevig veranderen.

Verder ben ik de afgelopen tijd ook nogal bezig geweest met mijn gezondheid. Ik ga niet in details treden, maar het komt er op neer dat de tandarts begonnen is aan een volledige renovatie van mijn gebit, en dat de huisarts begonnen is aan een soort APK, omdat het al jaren geleden was dat ik bij een dokter ben geweest. Ik ben inmiddels 50, dus ik krijg ongetwijfeld de komende tijd wat prikken en pillen te verduren.
Een volgende stap voor mijzelf is te kijken of er hier een sportschool is die korting geeft aan mensen met een klein inkomen. De 25 kilo die ik kwijtgeraakt was tijdens mijn pelgrimage naar Compostela heb ik inmiddels weer ruimschoots terug, en dat komt de gezondheid niet bepaald ten goede.

Afgelopen week heb ik eindelijk mijn Nederlandse identiteitskaart ontvangen. Mijn paspoort was al ruim 2 jaar verlopen, dus ik kon een beetje geen kant op. Maar gelukkig is dat nu opgelost. Normaal gesproken moet je hiervoor naar de ambassade in Parijs (2 keer: de eerste keer om het paspoort aan te vragen, en de tweede keer om het nieuwe paspoort op te halen), maar vanwege mijn lastige situatie met beperkt budget heeft men voor mij een uitzondering gemaakt, en kon ik een identiteitskaart (geen paspoort) aanvragen via de post. Dit was een regeling voor gehandicapten die niet of moeilijk kunnen reizen, maar daklozen die geen budget hebben om te reizen konden er ook gebruik van maken, onder overlegging van een verklaring van de situatie door een sociaal werker.
Overigens heeft de ambassade me ook laten weten dat deze regeling met ingang van 2021 niet meer bestaat: iedereen moet zich nu in Parijs komen melden voor de verlenging van een paspoort of identiteitskaart, of je daar nu lichamelijk of budgettair toe in staat bent of niet (op de Nederlandse consulaten verspreid over Frankrijk kun je hiervoor al enige tijd niet meer terecht). Waarmee Nederland zich dus weer eens van zijn koudste kant laat zien; ik neem aan dat de macht in Nederland nog steeds in handen is van harteloze partijen als VVD en PVV…

Met die identiteitskaart in de hand heb ik dan ook eindelijk de aanvraag kunnen indienen voor de omruiling van mijn Nederlandse rijbewijs voor een Frans rijbewijs. Mijn Nederlandse rijbewijs is inmiddels ook ruim een jaar verlopen, maar omdat ik nu in Frankrijk woon, kan ik het niet in Nederland verlengen, maar moet ik het omruilen voor een Frans rijbewijs. Maar dat kon uiteraard niet zonder identificatie. De omruiling kan even duren, maar als het goed is, krijg ik een tijdelijk rijbewijs (dat alleen in Frankrijk geldig is). Gelukkig verloopt het Franse rijbewijs niet, dus als ik hiermee klaar ben, ben ik er ook echt klaar mee.

En het laatste puntje van deze update: naturalisatie in Frankrijk.
Ik ben bezig met de eerste stappen voor het aannemen van de Franse nationaliteit. Enerzijds is het gewoon praktischer: het is niet handig om onder 2 overheden te vallen. Maar anderzijds is de Franse samenleving gewoon veel socialer dan de Nederlandse, en voel ik me hier veel meer thuis.
Hoewel ik hier al een tijd over nadacht, is het allemaal nog heel pril (ik moest wachten op mijn Nederlandse identiteitskaart). Meer nieuws volgt zodra dat er is, maar dat zal eerder maanden dan weken duren.