De eerste week in het nieuwe appartement zit erop. Tijd voor een update.
Zal ik beginnen met het uitzicht?
Op een zonnige dag.
Op een bewolkte dag.
Dus dat is wel fijn. 
De verhuizing was moeizaam, op z’n zachtst gezegd. Het was ruim 30 graden, en het appartement is op de vijfde verdieping; er is geen lift.
Een vrijwilliger van de voedselbank had aangeboden om te helpen, maar de man bleek lichte hartklachten te hebben, dus ik durfde er niet teveel de zweep over te leggen. Uiteindelijk ben ik overigens wel blij dat hij geholpen heeft, anders had het nog langer geduurd dan de anderhalve dag die het nu duurde om al mijn spullen boven te krijgen.
En dan is dit appartement ook nog eens tijdelijk, dus ik weet nu al dat over hooguit 10 maanden alles weer naar beneden moet.
Het appartement is niet zo heel bijzonder. Het is een T2 (tweekamerappartement), maar wel vrij ruim, 50m². Het heet gemeubileerd, en er staan inderdaad wat meubels, maar die stellen niet zo heel veel voor; het is duidelijk te zien dat iedereen hier maximaal 10 maanden woont. Omdat er een fornuis en een koelkast aanwezig zijn, mocht ik die van mijzelf niet meenemen; die staan opgeslagen bij de voedselbank. Enerzijds prettig (5 verdiepingen, weet je nog?), maar van de andere kant is mijn eigen fornuis een echt gasfornuis, en moet ik het hier doen met zo’n elektrisch ding met van die verroeste kookplaten; de koelkast heeft bovendien een veel kleiner vriesvak dan de mijne, wat betekent dat ik veel minder vlees e.d. kan accepteren van de voedselbank, en dus meer zelf zal moeten kopen (de voedselbank is maar 1 keer in de 2 weken open).
Maar goed, het is allemaal maar tijdelijk. En laat ik vooral ook niet vergeten dat ik maar 70€ huur betaal. Een gegeven paard…
De caravan is gisteren verkocht, dus er is geen weg terug meer. Ben trouwens erg blij dat de caravan verkocht is, want de 300€ die die opleverde had ik van de week al bij voorbaat uitgegeven aan schoenen en kleren die ik erg hard nodig had. En aan een klein fitness-toestelletje dat me moet gaan helpen wat meer te bewegen, want door het geklooi met mijn gezondheid van de afgelopen maanden, en door het gebrek aan beweging in dat kleine caravannetje, ben ik me nogal een oude man gaan voelen, en dat moet veranderen (die 5 verdiepingen komen dus uiteindelijk ook wel een beetje van pas).
Dus dat is wat mij op dit moment allemaal zo’n beetje bezig houdt.
25-07-2021 | 
Oh oh het is me wat.. geen spijt dat je voor dit leven gekozen hebt Rob? Brengen jouw boeken nog wat op trouwens? Of moet je het daar niet van hebben?
Sterkte en zorg goed voor jezelf!
Nee, ik heb zeker geen spijt dat ik voor dit leven gekozen heb. Ik heb behoefte aan avontuur; ik zou niet kunnen kiezen voor een leven waarin kinderen, een vaste baan en een hypotheek de rode draad zijn. Het leven in het caravannetje was ik op zich wel een beetje zat, maar dat kwam ook doordat ik geen auto meer had; met een auto had ik het waarschijnlijk best nog even volgehouden.
Hoewel ik nog niet heel veel kan zeggen over de verkoop van mijn boeken, valt het me over het algemeen een beetje tegen; ik had er meer van verwacht. De Franse versie begon goed, maar is inmiddels behoorlijk teruggelopen. De verkoop van de Engelse versie is een paar maanden geleden begonnen, en ik verwacht binnen nu en een maand de eerste cijfers. En van de Nederlandstalige versie krijg ik zelfs maar 1 keer per jaar de cijfers, en daarvan is de verkoop dit schooljaar pas echt van start gegaan, dus daarover weet ik zomer 2022 pas meer.
Het is wel de bedoeling dat er nog meer boeken komen. De afgelopen tijd heeft mijn hoofd niet zo naar schrijven gestaan, vanwege de verhuizing en de gezondheid, maar ik begin weer een beetje uit de put te klimmen. Ik heb wel besloten dat nieuwe ICT-boeken alleen nog in het Engels zullen verschijnen; vertalen kost veel tijd, en lijkt niet heel veel extra op te leveren. En dan denk ik nog na over een kookboek, en misschien een roman.