Of eigenlijk mag ik geen school (école) zeggen, want dat is voor kinderen. Maar ja, ik beslis altijd liever zelf wat ik wel en niet mag. 
En bovendien is école makkelijker te begrijpen voor mensen met een verstandelijke handicap dan formation. (Daarmee bedoel ik niet jou, gewaardeerde lezer (natuurlijk niet…), maar de mensen met wie ik werk op mijn stage.)
Het theoretische deel van de opleiding vind ik nog steeds erg ingewikkeld. Deels vanwege de taalbarrière, maar vooral omdat mijn gedachten de neiging hebben om af te drijven als de theorie te droog is. En de theorie is droog. Dus ik heb nogal moeite om mijn gedachten erbij te houden in de klas, en ’s avonds de geleerde stof doornemen komt er ook niet echt van.
Maar de stage is geweldig.
De eerste stage zit er bijna op. Eigenlijk zou ik deze week vakantie hebben, maar ik heb nog wat dagen in te halen, dus ik werk. Maar dat vind ik niet erg, want ik heb het er prima naar mijn zin. En zij zijn erg tevreden met mij.
En volgende week begint mijn tweede stage. Dat wordt iets heel anders: ik ga werken met uithuisgeplaatste jongeren. Dus ik ga van medisch-sociaal naar sociaal. En daar heb ik heel veel zin in. Ik heb het erg naar mijn zin gehad met de gehandicapten — niet alleen in mijn eerste stage, maar ook afgelopen zomer met de aangepaste vakanties, en een jaar of 10 geleden als vrijwilliger bij Rivierduinen — maar ik heb (vooralsnog) het gevoel dat mijn toekomst meer in de sociale sector ligt.
En laat ik maar weer eens eindigen met een paar foto’s.
Toen ik vorig jaar voor het eerst in mijn leven een huis met een tuin kreeg, nam ik me voor om een tuinkabouterverzameling te beginnen. Een mens moet wat, niet waar…?
Op internet vond ik echter alleen maar tuinkabouters die op dat moment boven mijn budget waren. Dus daar ging een droom aan scherven.
Maar vorige week was ik in een winkel, voor heel andere dingen, waar tuinkabouters verkocht werden voor een redelijk prijs. En dus heb ik er gelijk 2 aangeschaft, één voor vorig jaar en één voor dit jaar.
Mag ik u voorstellen:
-
- Met een laptop.
-
- En met een koffer.
Ik heb ze geen namen gegeven; dat vond ik een beetje té…
20-02-2023 | 
Zo, zo een verzameling, een teken dat je een beetje wortel aan het schieten bent? Een zwervende met verzameling lijkt me erg onhandig.
Het zijn hele leuke kabouters die echt bij jou passen, de laptop hoort bij het werk wat je gedaan het en de koffer bij het zwervende bestaan. Nu nog een schrijvende en een kokende kabouter dan begint het echt een Rob verzameling te worden.
Heel veel succes en plezier tijdens de volgende stage en toi, toi, toi bij voor het theoretisch gedeelte.
Ik ben inderdaad aan het wortelen. En dat bevalt me goed; het werd tijd. Het was een geweldig avontuur, maar nu is het tijd voor een nieuw avontuur.
Vandaag heb ik mijn eerste dag op mijn tweede stage meegemaakt. Dit wordt een heel intense, maar ook een heel mooie periode.