Ik ga nog even lekker door met de baby-foto’s.
En dit is niet echt een babyfoto, maar het is wel mijn eerste aardbei.
elPeregrino.nlTe voet naar het einde van de wereld | ||
Ik ga nog even lekker door met de baby-foto’s. En dit is niet echt een babyfoto, maar het is wel mijn eerste aardbei. We weten allemaal wat er kan gebeuren als 1 van de kinderen zich minder gewaardeerd voelt dan de andere kinderen, dus hierbij weer een babyfoto. En weer een paar babyfoto’s. De ui is inmiddels bijna in de puberteit, dus die zou eigenlijk de tuin in moeten (maar ik heb nog geen tijd gehad om te spitten). De mediatheek hier in het dorp heeft een hoekje ingericht als grain-o-thèque (zaad-o-theek), waar de plaatselijke hobby-tuinier-vereniging zakjes met zaad van allerlei planten achterlaat voor wie geïnteresseerd is. Het gaat dan meest om sierplanten, maar er zitten soms ook wat consumptieplanten tussen. Afgelopen vrijdag had ik, als vrijwilliger, niets te doen in de mediatheek, dus toen heb ik de tijd genomen om eens door de grain-o-thèque heen te bladeren. En naar aanleiding daarvan heb ik besloten om 2 paprikaplanten (oorspronkelijk 5 in de planning) te vervangen door piment d’Espelette, een chilipeper uit het Frans Baskenland. Niet alleen gebruik ik dat soms in de keuken, maar op mijn wandeling naar Spanje 9 jaar geleden ben ik ook door Espelette — het dorp waar de peper zijn naam vandaan heeft — gelopen; ik heb er zelfs overnacht 1 2. En wie mij kent, weet dat ik me graag omring met souvenirs. Overigens snap ik natuurlijk best dat je je eigenlijk maar hooguit marginaal interesseert voor mijn tuin. Maar ik ga er vanuit dat je op mijn blog bent om te zien wat mij bezighoudt. En mijn tuin houdt me bezig. En ja, ik snap natuurlijk ook best dat dat niet alleen zo is omdat het een klein wondertje is dat de natuur bereid is om al dat kostelijke eten voor me te maken uit grond en water, en ook niet alleen om boodschappengeld uit te sparen. Ik ben een plekje voor mezelf aan het maken, nadat ik dat een jaar of 9 niet echt gehad heb. Daar heb ik echt geen psycholoog voor nodig. Misschien doe ik volgende keer een stukje over de kruiden en specerijen, of over de bloemen, want die heb ik ook nog. Of misschien heb ik dan eindelijk tijd gehad om de eerste plantjes in de volle grond te zetten. De lente lijkt eraan te komen. En dus ben ik begonnen de tuin voor te bereiden op een nieuwe zomer. In Frankrijk komt yoghurt en dergelijke altijd in van die kleine plastic potjes, literpakken kennen we hier niet. Die potjes heb ik het hele jaar bewaard, om nu mijn plantjes in de garage in een enigszins beschermde omgeving op te laten komen. Mocht er nog een nachtje nachtvorst komen, dan merken de jonge plantjes daar in de garage niets van, en in de garage heb ik ook geen muizen, wormen en ander ongedierte die het zaad op kunnen eten voordat het ontkiemd is. Ongeveer de helft hiervan zal uiteindelijk in de compostbak verdwijnen, en alleen de sterkste exemplaren van iedere groente krijgen een plekje in de tuin. De komende weken kan ik op mijn gemak de tuin omspitten, en over 4 tot 6 weken gaan de plantjes de grond in. Vorig jaar had ik een stuk van 15m² (5 bij 3 meter) vrijgemaakt voor de moestuin. Dat heb ik dit jaar met een metertje uitgebreid naar 18m². Aan het eind van afgelopen zomer (een beetje te laat) had ik ook al een bak gemaakt van 90 bij 90 centimeter voor de aromaten — tijm, rozemarijn, oregano, munt, basilicum, …; die zaai ik dit jaar wat eerder. Bovendien heb ik voor de meloenen een stuk van 3 bij 1 meter gereserveerd tegen de muur van de buren, en heb ik een stukje van 2 meter bij 50 centimeter vrijgemaakt voor frambozen en aardbeien. Al met al heb ik dus behoorlijk meer ruimte. De frambozen en aardbeien heb ik vorige week al geplant. Die waren al voorgekiemd en heb ik als plantjes gekocht, dus die moesten direct de grond in. Wellicht een beetje vroeg, maar de supermarkt verkoopt dit soort dingen alleen maar heel vroeg in het jaar, maar is wel met afstand de goedkoopste. De frambozen lijken goed aan te slaan, maar voor de aardbeien wacht ik nog even met mijn oordeel. Maar het mag duidelijk zijn dat het hoe-dan-ook een feestje wordt dit jaar, qua groenten. Als ik zie hoeveel ik vorig jaar al uit eigen tuin gegeten heb, zonder enige tuin-ervaring… Ik heb zelfs volop courgette, sla en tomaten aan de voedselbank kunnen geven! Ik ben er nog niet over uit of ik kippen wil of niet. Van de ene kant is het wel behoorlijk wat werk — ze moeten niet alleen eten, maar het hok moet ook schoongemaakt worden — en ben ik ook een beetje bang dat het teveel herrie zou kunnen maken voor de buren. Maar aan de andere kant is het natuurlijk ook wel heel cool om eieren en vlees uit eigen tuin te hebben. |
||
Copyright © 2013-2024 elPeregrino.nl - All Rights Reserved Powered by WordPress & Atahualpa |
Recente reacties