Het is 8 maanden geleden dat ik hier iets van me heb laten horen. Dat mogen we gerust een nieuw record noemen…
Ik heb me een beetje op laten slokken door mijn opleiding en de bijbehorende stages.
Maar, goed nieuws: ik heb mijn diploma! Ik ben nu gediplomeerd Accompagnant Éducatif et Social (Sociaal Pedagogisch Werker)!
Op dit moment heb ik een tijdelijk contract (1 maand) voor werk met bejaarden. Op zich sympathiek werk, maar niet helemaal wat ik zoek. Maar ik wilde graag weer aan het werk — om iets met mijn net afgeronde opleiding te doen, maar ook om een beetje geld te verdienen na tijdens mijn opleiding van een bijstandsuitkering geleefd te hebben. En mijn contract voor mijn droombaan gaat pas begin januari in.
Vanaf 8 januari krijg ik namelijk betaald om te wandelen.
Ik heb werk gevonden bij een stichting die lange afstandswandelingen maakt met jongeren die een beetje ‘ontspoord’ zijn. Het gaat veelal om jeugdige delinquenten, maar ook om jongeren die op een andere manier een lastige start gehad hebben. Deze jongeren kunnen van de jeugdbescherming of de jeugdrechter het voorstel krijgen om te vertrekken op een wandeling van 1500 kilometer in 3 maanden, om zichzelf te hervinden en positieve plannen te maken voor de toekomst. Tijdens deze reis hebben ze geen toegang tot een mobiele telefoon, internet en muziek. De bedoeling is dat ze zich in die tijd losweken van de (veelal negatieve) invloeden van hun dagelijkse omgeving, en dat de ervaring ze helpt om positief en constructief de toekomst in te gaan. Deze wandelingen worden gemaakt door 1 jongere (14-18 jaar), begeleid door 1 volwassene; en ik zou dan de volwassene van de 2 moeten zijn. Enerzijds heeft mijn werk een heel praktisch doel: zorgen dat de jongere ‘s nachts onderdak heeft en overdag een paar keer eet, voorkomen dat hij of zij een telefoon bemachtigt of naar een internetcafé gaat om contact te zoeken met zijn of haar vrienden thuis, voorkomen dat hij of zij op zoek gaat naar drugs of drank, enzovoort. En anderzijds is mijn werk therapeutisch/pedagogisch: een luisterend oor bieden, de jongere laten profiteren van mijn levenservaring, de jongere motiveren als hij of zij het niet meer ziet zitten, enzovoort.
Zo’n wandeling duurt 3 maanden, en daar komen dan voor vertrek nog een aantal dagen bij voor de voorbereiding (de kennismaking van de jongere en mijzelf, de laatste inkopen, een paar wandelingen zonder rugzak om elkaars loopritme te leren kennen), en na terugkeer komen er nog wat dagen bij voor een feestje met de familie van de jongere, en om de afsluitende rapporten te schrijven voor de jeugdbescherming en/of de jeugdrechter. En omdat ik tijdens de wandeling geen vrij kan nemen, krijg ik daarna nog 2 maanden doorbetaald om uit te rusten.
Ik heb voorlopig getekend voor 1 wandeling, en daarna gaan we kijken of ik zin heb in nog meer wandelingen.
Gisteren heb ik de eerste definitieve informatie ontvangen: op 8 januari vertrek ik met een 15-jarige jongen uit Noord-Frankrijk voor een wandeling van Noord- naar Zuid-Italië.
Dus, even in het kort, voor diegenen voor wie bovenstaande teveel tekst was: vanaf begin januari word ik eerst betaald om 3 maanden te wandelen in Italië, en vervolgens heb ik 2 maanden betaald vakantie.
La vita è bella!
(Ik heb uiteraard direct een cursus Italiaans gedownload, om niet helemaal met mijn mond vol tanden te staan.)
07-12-2023 | 
Ai, ai, en dit lees ik nu pas, tja jij schreef niks dus keek ik ook minder vaak.
Maar eerst gefeliciteerd met het behaalde diploma en natuurlijk met de baan per januari.
Het werk is jou volgens mij op het lijf geschreven. Je wilde zelf ook weer gaan wandelen zelfs met gezelschap dus die 1500 km die heb jij zo in de benen. Denk er wel aan dat het inmiddels 10 jaar geleden is en jij nu netjes op tijd en verantwoord moet eten.
Het omgaan met een puber is voor jou ook geen probleem, je praat makkelijk en stilte kan ook heel fijn zijn.
Maar hoe gaat dat,
– loop je via een opgegeven route
– is elke dag 16,6 km niet heel veel, zeker zonder rustdag
– moet je zelf een slaapplek zoeken net als destijds
– heb je budget om bed, bad, brood te bekostigen of moet het weer in een tentje met een primeur.
– moet jij ook de gsm inleveren of horen wij af en toe waar je uithangt.
Heel veel succes alvast.
Groet Hanny
Ha Hanny!
Als je dacht dat jouw reactie laat was, moet je nu eens naar de mijne kijken… ;)
Dank voor je felicitaties!
Om je vragen te beantwoorden:
– ja, de route lag vast, inclusief de overnachtingsplaatsen, maar ik kon daarvan afwijken als ik geen slaapplaats kon vinden (wat soms betekende dat we 5 kilometer extra moesten lopen, en de volgende dg 5 kilometer minder)
– nee, 16 kilometer is niet heel veel; in het begin wel, maar je went snel, en dan is 20-25 kilometer heel gewoon
– ja, ik had een budget van een paar tientjes per dag voor eten en onderdak (en vermaak als het me lukte te sparen; we zijn een keer naar de film geweest, en ook een keer naar een ijsbaan)
– ik mocht mijn eigen telefoon houden, en ik had bovendien een telefoon van de stichting waarmee ik (en de jongen) ten allen tijde het backup-team in Frankrijk kon bellen, en waarmee hij bovendien 1 keer in de week een kwartier zijn moeder mocht bellen
En hoe is het met jullie?
Groeten!
Rob