elPeregrino.nl

La Charité-sur-Loire Sancergues Charentonnay Couy Baugy

Vandaag vallen Siets en ik allebei regelmatig terug in ons eigen tempo: zij een beetje sneller, en ik een beetje langzamer. Eerlijk gezegd is dat wel lekker, weer een beetje tijd voor eigen gedachten. Siets kent mij inmiddels goed genoeg om te weten dat ik de planning wat minder belangrijk vind, en ik ken Siets inmiddels goed genoeg om te weten dat ik in elk dorp even rond de kerk moet kijken om te zien of daar op een bankje iemand op me zit te wachten. Op deze manier lopen we alleen, en toch ook niet. In Bourges zullen we afscheid nemen: ik wil een rustdag om (weer) op zoek te gaan naar de spullen die ik nodig heb, en Siets heeft een deadline te halen, en loopt dus door.

Als ik aan het begin van de avond Baugy binnenloop, heeft Siets daar net de sleutel van de refuge geregeld bij de koster.
Die refuge is geweldig, zeker als je bedenkt dat je er (in principe) niets voor hoeft te betalen: er zijn een douche en een toilet, er staan 2 stapelbedden, een koelkast en een magnetron, en er zijn tuinmeubelen om buiten te kunnen zitten. O, en er hangt een briefje met het vriendelijke verzoek om de wekkerradio niet mee te nemen (vriendelijk verzoek, echt). En niet alleen heeft het dorp een supermarkt, maar die supermarkt is ook nog open. En dus zitten we een tijdje later fris gedoucht met een wijntje en wat te eten in de avondzon op de binnenplaats van de refuge.

Hoe definieer je ‘loopafstand’ als je van Wateringen naar Fisterra loopt?

Saint-Germain-des-Bois Cuncy-les-Varzy Varzy Champlemy

Vandaag was het warm. Niet een beetje warm, maar echt warm.

Het doel van de wandeling was vandaag Arbourse. Siets heeft een lijst met overnachtingsadressen, en op die lijst staat dat in Arbourse een refuge pèlerins is. Die refuges zijn simpel maar goedkoop, en op die manier willen we een beetje rekening houden met mijn beperkte budget.

Het zweet gutste letterlijk in stroompjes van mij af, en mede daardoor gingen we niet zo heel hard. Toen we dan ook aan het einde van de middag, net na Varzy, een bordje tegenkwamen waarop stond dat we, als we hier af zouden slaan, over 13 kilometer de refuge in Arbourse zouden bereiken — in plaats van de ruim 20 die we berekend hadden — kwam dat als een kadootje. Helaas misten we daarna een bord, of was er een bord verdwenen, ofzo; hoe dan ook liepen we na een kilometer of 15 Champlemy binnen, waarvandaan het nog ruim 13 kilometer zou zijn naar Arbourse. Dat was het moment dat er bij de langharige zwerver iets knapte, en hij hartverscheurend begon te huilen.
Nee, dat is niet helemaal waar. Maar het is wel waar dat ik het daar even opgaf voor vandaag. Nog eens 15 kilometer kon ik er echt niet bij hebben, en daarom hebben we noodgedwongen in een chambre d’hôte (bed & breakfast) moeten overnachten. En dat klinkt misschien lekker, maar ik had dat geld liever uitgegeven aan andere dingen.

Maar ja, dat hoort ook bij de camino. Ofzo…

Vézelay La Maison-Dieu Asnois Saint-Germain-des-Bois

Vanmorgen alsnog besloten niet via Nevers, maar via Bourges te lopen. De steden Nevers en Bourges liggen ongeveer even ver van Vézelay, maar Bourges is de grootste; dat lijkt me dus de meest veilige keuze om T-shirts, een waterfles en een SIM-kaart te vinden. En daar komt nog eens bij dat er vandaag een groepje vertrok vanuit Vézelay via Nevers dat ongeveer even hard loopt als ik, en hoewel het leuk is om andere pelgrims te ontmoeten, heb ik ook weer geen zin om in een groepje verzeild te raken waar ik vervolgens tot Santiago aan vastzit. En verder is dit de ‘chemin historique’, dus dat heeft ook wel wat.

En dus liep ik vandaag nog een dag samen met Siets. Siets loopt ook via Bourges, en we waren nog niet uitgepraat, dus Siets heeft iets minder snel gelopen dan ze gewend is, en ik iets sneller dan ik gewend ben, en zo konden we vanavond samen aankomen in Saint-Germain-les-Bois, waar we gelukkig niet weer op een zaal hoeven, maar allebei een eigen kamer hebben met een tweepersoonsbed om diagonaal in te liggen.

Arcy-sur-Cur Saint-Moré Voutenay-sur-Cure Asquins Vézelay

Vandaag was het dan eindelijk zover: ik kon een stukje oplopen met een andere pelgrim.

De route vanuit Arcy-sur-Cure begon met een stevige klim, gevolgd door een stuk bos. Daarna had ik dus wel even een pauze verdiend. En terwijl ik die pauze zat te vieren, kwam er nog een andere pelgrim uit het bos kruipen. Ze bleek Siets te heten, en ook van Nederland naar Santiago te lopen. Ze is bovenin Friesland gestart, en loopt vandaag voor de 44e dag; ze gaat dus een stuk harder dan ik. Maar omdat ze vandaag Vézelay als eindpunt heeft geprikt, net als ik, besluiten we een dag samen te lopen. Eindelijk eens een dag kunnen praten onder het lopen (behalve tegen mezelf), en we hebben dan ook zo’n beetje alle onderwerpen gehad: van pelgrimeren (uiteraard) tot werk, en van levenshouding tot religie (mooie uitspraak: Jezus was ook geen christen).

Siets heeft een onduidelijk kopietje van een kaart uit een boekje, en ik heb de GPS. Die 2 blijken elkaar tegen te spreken, dus we besluiten de GPS te volgen. Helaas let ik niet helemaal goed op, waardoor we steeds dieper het bos in dwalen, en uiteindelijk geen andere keuze hebben dan te proberen dwars door akkers de bewoonde wereld weer te bereiken. Maar och, anders waren we toch maar veel te vroeg in Vézelay aangekomen…

Omdat we allebei morgen een rustdag gepland hebben in Vézelay – voor haar de wekelijkse rustdag, en ik hoop een winkel te vinden voor T-shirts – besluiten we automatisch ook samen op zoek te gaan naar opvang voor pelgrims. Helaas is het Centre Sainte Madeleine vol, waardoor we veroordeeld zijn tot de jeugdherberg, wat een soort omgebouwd sanitairgebouw op de camping blijkt te zijn.

’s Avonds eindelijk weer eens wat fatsoenlijks gegeten: ik heb even wat geïnvesteerd in een Boeuf Bourguigon bij een restaurant. Het was heerlijk.

(Ik heb trouwens afgelopen nacht geen noodweer gezien, en heerlijk geslapen.)