elPeregrino.nl

Wateringen ’t Woudt door de Klaas Engelbrechtspolder Schipluiden langs de Vaart Vlaardingen

Vandaag een afscheidsetentje in Vlaardingen. Na afloop kon ik blijven slapen, dus uiteraard ben ik erheen gelopen. Een paar dingen (o.a. de tent) uit de rugzak gehaald; en dat was maar goed ook, want hij was zwaar zat.’t Is een goed idee om volgende week niet al te ambitieus te beginnen: de eerste paar dagen een kilometer of 15, en dan maar eens kijken hoe het gaat.

Onderweg meerdere keren succes- en gelukswensen toegeroepen gekregen van fietsers die de schelp herkenden. Eén fietser stopte zelfs voor een praatje en een visitekaartje. Het blijft me verwonderen hoeveel mensen getriggerd worden door een rugzak met een jacobsschelp.

Verder onderweg een beetje gespeeld met de nieuwe camera, maar ik zal nog een beetje moeten experimenteren voor ik iets bruikbaars kan publiceren.

Ook na het eten in het café nog volop kaartjes mogen uitdelen, aan allemaal mensen die me bezwoeren dat ze me zeker zouden gaan volgen. We zullen zien hoeveel van die emotie door bier was ingegeven.
’t Was in ieder geval goed om ook daar weer even overspoeld te worden met positiviteit.

De dag op passende wijze afgesloten met Jack Daniel’s, en toen ging het licht wel vrij vlot uit. Vannacht voor het eerst in m’n slaapzak op m’n matje, en morgen weer teruglopen.

Wateringen Kwintsheul Honselersdijk langs de Lange Watering langs de Zweth Wateringen

Met volle rugzak weer. Ik had in eerste instantie een rondje van een kilometer of 10 uitgestippeld, maar ik ging zo lekker, dat ik er nog een stukje langs het water aan geplakt heb.

‘k Heb het eigenlijk wel een beetje gehad met trainen: ik ken de omgeving inmiddels op m’n duimpje, en begin- en eindpunt zijn iedere keer hetzelfde, hoe ver ik ook loop. Nog twee en een halve week, dan mag ik voor ’t echie.

Dorpskade langs de Zweth langs de Lange Watering langs de Holle Watering Poeldijkseweg Kerklaan

Even een pas op de plaats vandaag. Nou ja, in de zin van niet meer kilometers dan gisteren.

In vol ornaat, met rugzak, hoed en pelgrimsstaf. En ik weet niet aan welke van de drie het ligt, of misschien aan een combinatie, maar het is grappig om te merken hoe mensen veel meer de neiging hebben om me te groeten en aan te spreken wanneer ik verkleed ben als pelgrim dan wanneer ik verkleed ben als mijzelf.

Wateringen Kwintsheul Wateringen Den Haag, Wateringse Veld Wateringen

Zelfde rondje als gisteren. Met dezelfde rugzak.
Maar ik had niet zoveel spierpijn als ik verwacht had, dus terug-in-Wateringen-bijna-thuis besloot ik om er nog een stukje aan vast te plakken. En dat ging ook lekker, dus morgen weer een stukje meer.

Wederom geen plek voor de stappenteller, dus weer berekend met behulp van Viking.

Wateringen Kwintsheul Wateringen

De eerste keer met volle bepakking; blij dat ik had besloten een klein rondje te doen.

Er ontbraken nog wat kleine dingen in de rugzak, maar ter compensatie had ik de tas aangevuld met wat andere dingetjes. Het totaalgewicht kwam op 17,5 kilo. Inclusief de kleren die ik aan heb, betekent dat dat ik buiten mijn eigen gewicht zo’n 20 kilo meesleep. Dat is best veel. Nee, da’s niet waar: dat is erg veel. Ik ben benieuwd wat het eerste zal zijn dat ik er onderweg uit gooi.

Na een aanvankelijk ‘hé man, wat doe je nou?‘ besloten mijn beenspieren, nadat ik ze beloofd had dat het maar een klein stukje was, me toch maar te dragen naar waar ik heen wilde. Benieuwd hoe ze reageren als ze merken dat we dit rondje van de week elke dag zullen moeten maken, ter voorbereiding op 2 keer 20 kilometer met volle bepakking, aanstaand weekend…
Nou ja, over een half jaar lachen we erom.

Omdat er geen plaats is voor de stappenteller aan mijn rugzak en aan mijn wandelbroek, heb ik de afstand moeten berekenen.