elPeregrino.nl

We zitten hier een stukje buiten het dorp Pleaux. Volgens Martijn bijna 5 kilometer, maar ik liep het in een half uur, heuvel op, dus het zal iets minder zijn. En dat is mooi, want in december zit ik hier een maand alleen en zonder auto, en dan is het lekker als het dorp op loopafstand is.

En verder…

Het leven is hier wat primitief, maar tot nu toe is het me gelukt om 1 keer per week een douche te vinden. Poepen in het bos is makkelijker dan op een emmer.

Ik ben vandaag begonnen een afdak/stal te bouwen voor Frimousse.
Frimousse begint trouwens een beetje te wennen en weer rustiger te worden. De eerste keer dat ik met hem ging lopen, schrok hij ergens van en rukte zich los; uiteraard schoot hij de weg op, en zette hij het steeds weer op een lopen als ik in de buurt kwam. Ik heb hem uiteindelijk kunnen vangen door een auto die bleef staan met draaiende motor, waardoor Frimousse niet meer verder durfde.

Vandaag waren de 2 ezels van de buurman ontsnapt, maar ezelfluisteraar als ik inmiddels ben, had ik ze binnen een mum van tijd veilig naar een weide gelokt.
Die wel…

Het huis is minstens 200 jaar oud, en daardoor schots en scheef; het leggen van de vloer op de bovenverdieping gaat dus niet erg vlot, maar ik houd de moed erin, want zodra die vloer ligt, heb ik een echte kamer in plaats van een hoekje van de zolder. Een nacht op een koude vloer vind ik niet zo erg, maar als alles gaat als gepland, zit ik hier tot het einde van de winter…

De werkdag eindigt elke dag met een biertje, een wijntje of Irish Coffee, en we hebben bijna dagelijks appeltaart met appels uit eigen tuin, of boterkoek.