De eerste pelgrim(a) die ik heb zien dansen bij het ontbijt. Waarmee eens te meer bewezen is dat Dave Brubeck de ideale ontbijttafel-muziek is.
 | elPeregrino.nlTe voet naar het einde van de wereld | |
| elPeregrino.nlTe voet naar het einde van de wereld | |
|
Een weekje geleden schreef ik al dat ik even wat telefoontjes zou gaan plegen. Nou, dat heb ik gedaan. Eergisteren ben ik naar een grotere plaats hier in de buurt gereden om een huis te bekijken en de eigenaar te spreken. Het is het oude huis van zijn ouders die overleden zijn, en nu wil hij daar graag een gîte van maken. Of eigenlijk wil hij dat er een gîte van gemaakt wordt, want hij wil er zelf niets aan doen. Hij zoekt dus iemand die het gaat huren om het als gîte te exploiteren. En ik heb me opgeworpen als degene die het gaat huren. Op zich is het niks voor mij om al over zoiets te schrijven als het nog niet rond en beklonken is, maar in deze tijd van het jaar willen mensen nog weleens de zolder en/of de schuur op gaan ruimen, en als dit doorgaat, heb ik heel veel nodig. Zo zijn er hier bijvoorbeeld van de week 6 stapelbedden aan een tweedehandswinkel weggegeven; ik zei nog ‘Als dit doorgaat, kan ik ze goed gebruiken.‘, maar blijkbaar hoort het bij de Deutsche Grundlichkeit om dan te zeggen ‘Ik heb nu al gebeld, dus ik kan het niet meer terugdraaien.‘. Goed, laat ik daar niet te diep op ingaan, want daar wordt ik nog steeds een beetje ongezellig van, maar ik wil toch proberen te voorkomen dat zoiets nog een keer gebeurt. Dus, mocht je binnenkort spullen tegenkomen die je eigenlijk wilt weggooien, maar je hebt nog een plekje over… Als dit doorgaat, heb ik onder andere bijvoorbeeld nodig:
Maar zoals gezegd is het nog helemaal niet zeker dat het doorgaat (hoewel ik er een goed gevoel bij heb), dus bewaar niks dat in de weg staat.
Overigens zal het, voor de inkomsten en vanwege het aantal pelgrimsbedden in de stad, wel nodig zijn om er een gîte voor zowel pelgrims als toeristen van te maken. Ik denk voorlopig aan 2 dortoirs (slaapzalen) voor pelgrims, en 1 grote kamer met tweepersoonsbed als chambre d’hôtes (bed & breakfast) voor toeristen. Dan blijft er voor mij nog 1 kamer over om me terug te trekken als ik dat wil, en keuken, douche en toilet delen we. O, en nog wat: als dit doorgaat, kan ik tussen, laten we zeggen, augustus dit jaar en april volgend jaar ook wel wat hulp gebruiken voor opknappen, klussen, verbouwen, schoonmaken, aanmoedigen. Mocht je dus op zoek zijn naar een werkvakantie: houd dit blog in de gaten; betalen kan ik je niet, maar eten en een bed (of een matras op de vloer) moet lukken. En het weer is hier prima, en de wijn goedkoop.
Zolang als dit keer is het niet eerder stil geweest op mijn blog. Maar mijn tweede verjaardag leek me een goed moment om weer eens uit mijn isolement te kruipen… Vandaag 2 jaar geleden hing ik in Wateringen mijn rugzak om, haalde mijn eerste stempel bij de St. Jan de Doper, en begon aan een avontuur waarvan ik toen nog geen idee had (alhoewel ik op dat moment dacht van wel), en waaraan voorlopig nog geen einde lijkt te komen. Sinds die dag heb ik 3.000 kilometer gelopen, van Nederland naar Spanje (ik vind het nog steeds een bizar idee, en krijg nog steeds kippenvel als ik eraan terugdenk), en werkte ik voor kost en inwoning in Spanje en op verschillende plekken in Frankrijk. Het is echt ongelofelijk om te zien hoe mijn leven een ommezwaai heeft gemaakt, vergeleken met de 15 jaar ICT daarvoor. (Overigens denk ik wel dat ik die 15 jaar ICT nodig gehad heb om deze ommezwaai te kunnen maken.) De stilte van de afgelopen weken kwam doordat ik het even erg druk had. En dat kwam eigenlijk weer doordat ik afgesproken had gisteren in Montréal-du-Gers aan te komen, wat betekende dat voor die tijd de website van Belardine in Arblade-le-Bas klaar moest zijn (zoekmachine-optimalisatie, gebruiksvriendelijkheid, meertaligheid, helpen bij herschrijven teksten, enz.), en dat dus daar weer voor de douche bij gîte Le Presbytère in Lanne-Soubiran klaar moest zijn (er moest een nieuwe douche gebouwd worden in het washok: muurtje metselen, tegelen, afvoer aanleggen, douche installeren; ik kan eigenlijk best veel). Dit zijn voorlopig de enige foto’s die ik heb van de douche; helaas staat er iemand voor: Ja, die leesbril heb ik steeds vaker nodig. En nee, ik heb mijn haar niet geknipt; het wordt vanzelf steeds korter. Marinette heeft me beloofd een foto te sturen van de eerste mooie pelgrima die de douche gebruikt, maar ik weet nog niet of ik die zal publiceren, of dat ik die liever voor mezelf houd. Ook wel leuk, vooral voor mijn zelfvertrouwen: afgelopen zaterdag was er feest in Aire-sur-l’Adour. Ik ben daarheen geweest met Martín, die ook tijdelijk bij Véronique in Arblade-le-Bas woonde. Martín is een Spanjaard van 30 jaar, met een vlotte babbel; je kent het type wel. Maar hoewel hij enorm zijn best stond te doen op allerlei coole dans-moves, terwijl ik vooral mijzelf stond te zijn, een beetje meedeinend met de muziek over mijn biertje heen kijkend, wilden er toch opvallend veel meisjes met mij dansen, en opvallend geen enkele met hem. Dus ja, ik heb gedanst. Vast helemaal fout, gezien het leeftijdsverschil, maar als er allemaal mooie 17-jarige meisjes met hun billetjes tegen je aan staan te duwen om je te vertellen dat ze een beetje aandacht van je willen, moet je wel een blok ijs zijn als je stil blijft staan. En ik heb er keurig netjes niet één mee naar huis genomen (en nee: ook geen twee). En zoals gezegd, ben ik gisteren aangekomen in Montréal-du-Gers, waar ik de komende 2 weken werk bij Anita in gîte Compostela, en waar ik vorig jaar ook al 2 keer werkte. Ik verwacht dat dat me wat meer tijd geeft om mijn blog up-to-date te houden. Op 18 mei vertrek ik dan naar Larressingle, waar ik 2 weken ga werken bij Martine in gîte La Halte de Larressingle. En op 2 juni ga ik liften richting Uhart-Mixe, waar ik in 1 of 2 dagen hoop aan te komen, en waar ik dan tot eind juni ga werken bij Isabelle in gîte L’Escargot, wat niet alleen een gîte is, maar ook de lokale bar en bistro. En gisteren kreeg ik een mailtje van Véronique (Arblade-le-Bas). Zij had iemand gesproken die op zoek is naar iemand die het oude huis van zijn ouders kan omtoveren in een gîte pour pèlerins, en ze dacht dat dat weleens iets voor mij zou kunnen zijn. En dat denk ik eigenlijk ook wel, dus ik ga straks wat telefoontjes plegen. En zo gaat het avontuur maar door, en door, en door…
Ja, het komt er inderdaad momenteel niet echt van om regelmatig berichtjes te plaatsen. Nu even een volledige update, dan maar. Ik zit nog steeds in Lanne-Soubiran, in Gîte Le Presbytère. Ik ben eindelijk begonnen met het maken van de douche waar ik eigenlijk voor kwam. Marinette schoot steeds weer in de twijfels, en het bleek ook nog eens duurder dan gepland, maar inmiddels heb ik de electriciteit aan- en omgelegd, een tijdelijke bypass gemaakt voor de waterleiding, staat de muur, en kan ik van de week beginnen met de douchebak en de tegels. Verder komt het pelgrimsseizoen langzaamaan weer op gang, dus we hebben bijna elke avond visite. Ik kan hier blijven tot eind april. Daarna ga ik nog een paar dagen terug naar Véronique in Arblade-le-Bas om wat aan haar website te sleutelen. En dan ga ik van 4 tot 18 mei weer bij Anita werken in Montréal-du-Gers; het pelgrimsseizoen is dan op zijn hoogtepunt, dus daar ben ik alleen maar bezig met ontvangen, blaren, eten opdienen, opruimen en schoonmaken. Als het goed is, kan ik daarna 2 weken terecht bij Martine in Larressingle; ook daar ga ik als hospitalier de pelgrims verzorgen. En heel juni werk ik dan in gîte L’Escargot in Uhart-Mixe. Ik heb dus in ieder geval voor een maand of 3 onderdak. Betaald werk heb ik bovendien nodig om in aanmerking te komen voor de carte vital, het pasje van de ziektekostenverzekering. Al een tijdje heeft mijn gebit professionele verzorging nodig, maar sinds mijn wandeling van Corrèze naar hier, in februari, heb ik ook pijn in mijn borst. Het neemt inmiddels wel af, maar ik zou er toch graag even naar laten kijken. En zo sukkelen we vrolijk verder.
Rob, Merci à vous deux! Tant d’amour, folles aventures et de nombreuses bénédictions à vous! (présenté par Google translate XOXO Marinette, Rob, Bedankt aan jullie allebei! Veel liefde, gekke avonturen en vele zegeningen voor jullie! (gepresenteerd door Google translate XOXO Goed, je zou kunnen zeggen dat sommigen het misschien wat overdrijven met de persoonllijke boodschappen (dat dingetje in de rechterbovenhoek van de eerste ‘bladzijde’ is een echt zegeltje van was), maar eigenlijk is dit natuurlijk wel waar we het voor doen. |
||
|
Copyright © 2013-2024 elPeregrino.nl - All Rights Reserved Powered by WordPress & Atahualpa |
||
16-05-2016 | 
Reageer
5 Reacties
Nieuwere berichten
Recente reacties