In 2014 liep ik van Wateringen in Nederland (in het Westland) naar Fisterra in Spanje (ten westen van Santiago de Compostela).
Daarna besloot ik om niet terug te keren naar Nederland, maar verder te zwerven.
Sinds begin 2022 heb ik, na bijna 8 jaar zwerven in Noord-Spanje en heel Frankrijk, een huisje in de Loire-Atlantique in Frankrijk.
Ik volg momenteel een opleiding waarmee ik straks aan de slag kan in de hulpverlening.

Archief

Gastenboek

Les trois Maries

IMAG0195-croppedDe 3 Maries: Marie-Madeleine, Marie-Claude en Marie-Odile; 3 dames op leeftijd die constant praten en toch gezellig zijn.

Gastenboek

Oublier les soucis de la journee

IMAG0193-croppedEén van de dames had pijn in haar voeten en kon niet meer verder; Isabelle is ze daarom gaan halen op 3 kilometer voor de gîte. De volgende dag hebben de dames moeten besluiten dat het er voor dit jaar op zit.

Vorig jaar had ik Josette en Françoise ook al ontmoet, toen ik bij Anita werkte. Tot mijn schande had ik ze niet herkend, maar Françoise zei het direct toe ze aankwamen.

Gastenboek

Australie, Uruguay, Allemagne, Hollande, France

gb-20160614Dat is inderdaad waarschijnlijk het mooiste van de Jacobsweg: de verschillende nationaliteiten en culturen die je tegenkomt.

Hospitalero

Korte update

Alors…
Daar ben ik weer.

Even een korte update. Ik zou erg graag een lange update doen, maar Uhart-Mixe ligt in een zogenaamde white spot, wat wil zeggen dat we hier digitaal gezien zo’n beetje volledig afgesloten zijn van de rest van de wereld; ik tik dit terwijl ik met mijn laptopje voor de deur zit van het plaatselijke taxi-bedrijf, dat zo aardig is om zijn internetverbinding via gratis wifi te delen met de rest van het dorp. En de batterij van mijn laptop is niet berekend op lange verhalen.

Ik ben dus inmiddels aangekomen in Uhart-Mixe, waar ik bij Isabelle in gîte/bar l’Escargot werk. Het werk was een beetje teveel voor Isabelle alleen, dus ik kom hier niets te vroeg, en mijn ervaring als hospitalier en horeca-medewerker komt goed van pas.
Eergisteren zijn ook nog 2 vriendinnen van Isabelle aangekomen om te helpen. Eerlijk gezegd heb ik sterk het idee dat die vooral gekomen zijn om te bewijzen dat een hospitalier het leven niet altijd makkelijker maakt; maar goed, zaterdag vertrekken ze weer, en dan begin ik gewoon weer opnieuw met het inlopen van de achterstand.

En dan natuurlijk nieuws over mijn eigen gîte.
Die komt er voorlopig nog niet.
Ik had al zo mijn twijfels over de eigenaar van het huis — de ene dag zei hij dit, en de volgende dag weer dat — maar het huis was prachtig, en de afspraken die we gemaakt hadden leken solide, dus op 1 juni liet ik hem weten dat ik het zou gaan doen. Vervolgens kreeg ik op 2 juni een mail van hem, waarin zo’n beetje alle voorwaarden weer veranderd waren, met als belangrijkste wijziging (voor mij) dat het niet langer mijn gîte was, maar ineens onze gîte. En dat was voor mij niet acceptabel; ik was sowieso al niet op zoek naar iemand die wilde mee beslissen over de manier waarop de gîte gerund zou worden, maar aangezien deze man zelf in een vuilnisbelt leeft, was hij wel de laatste die ik daarin zou accepteren. En dus heb ik hem op 2 juni laten weten dat het hele feest niet doorgaat.
En ben ik nu naarstig op zoek naar werk en onderdak voor komende winter.

En nu is de batterij van mijn laptop bijna leeg, en ga ik dit verhaaltje dus afbreken. Van de week zal ik proberen wat foto’s en een video van de afgelopen weken te uploaden, en wat meer uit te weiden over waar ik nu ben, en waar ik de afgelopen tijd was.

Gastenboek

Simple et sympatique

IMAG0172-cropped

Gastenboek

Reposante et amicale

IMAG0170-croppedIMAG0171-cropped

Gastenboek

Merci à Rob

IMAG0169-croppedOm de een of andere reden hang je er als hospitalier vaak maar een beetje bij voor de pelgrims; ik verbaas me er iedere keer weer over hoeveel pelgrims er zijn die bij vertrek alleen de eigenaar van de gîte bedanken en groeten. Deze mensen kwamen tijdens of na het schrijven van het bericht waarschijnlijk tot de conclusie dat ze eigenlijk vrijwel alleen met mij gepraat hadden, en nauwelijks met Martine, en hebben mijn naam er nog even vlug bijgekrabbeld.

Gastenboek

Beau musique

IMAG0166-croppedDe eerste pelgrim(a) die ik heb zien dansen bij het ontbijt. Waarmee eens te meer bewezen is dat Dave Brubeck de ideale ontbijttafel-muziek is.

Hospitalero, Verder zwerven

Les négociations sont commencées

Een weekje geleden schreef ik al dat ik even wat telefoontjes zou gaan plegen. Nou, dat heb ik gedaan.

Eergisteren ben ik naar een grotere plaats hier in de buurt gereden om een huis te bekijken en de eigenaar te spreken. Het is het oude huis van zijn ouders die overleden zijn, en nu wil hij daar graag een gîte van maken. Of eigenlijk wil hij dat er een gîte van gemaakt wordt, want hij wil er zelf niets aan doen. Hij zoekt dus iemand die het gaat huren om het als gîte te exploiteren. En ik heb me opgeworpen als degene die het gaat huren.
Althans: als degene die het graag zou willen huren. De huur moet namelijk wel gewoon betaald worden, en die is op zich een schijntje als je het huis ziet, maar ik heb al 2 jaar geen inkomen meer, en heb dus geen buffertje. Ik ben daarom nu enerzijds druk bezig met onderhandelen over de prijs voor het eerste jaar, en anderzijds met het zoeken naar betaald werk.

Op zich is het niks voor mij om al over zoiets te schrijven als het nog niet rond en beklonken is, maar in deze tijd van het jaar willen mensen nog weleens de zolder en/of de schuur op gaan ruimen, en als dit doorgaat, heb ik heel veel nodig. Zo zijn er hier bijvoorbeeld van de week 6 stapelbedden aan een tweedehandswinkel weggegeven; ik zei nog ‘Als dit doorgaat, kan ik ze goed gebruiken.‘, maar blijkbaar hoort het bij de Deutsche Grundlichkeit om dan te zeggen ‘Ik heb nu al gebeld, dus ik kan het niet meer terugdraaien.‘. Goed, laat ik daar niet te diep op ingaan, want daar wordt ik nog steeds een beetje ongezellig van, maar ik wil toch proberen te voorkomen dat zoiets nog een keer gebeurt.

Dus, mocht je binnenkort spullen tegenkomen die je eigenlijk wilt weggooien, maar je hebt nog een plekje over… Als dit doorgaat, heb ik onder andere bijvoorbeeld nodig:

  • stapelbedden, dus
  • gereedschap; er moet nog heel veel geklust worden
  • mop met wringemmer; het leven van een hospitalier bestaat voor 50% uit schoonmaken
  • dekens; voor pelgrims die weken gaan lopen, zonder een slaapzak mee te nemen (ja, helaas bestaan die)
  • minstens 1 broodbakmachine; er moet toch 1 gîte zijn waar de pelgrims eindelijk eens een fatsoenlijk ontbijt voorgeschoteld krijgen, in plaats van dat vieze, kleffe, witte stokbrood
  • pannen en ander keukengereedschap; de eigenaar van het huis heeft een grote biologische winkel, dus een fatsoenlijke avondmaaltijd hoort er ook bij
  • servies en bestek; om het eten te kunnen serveren
  • droogrekken; pelgrims wassen hun kleren elke dag
  • tuinmeubelen en parasols
  • stereo
  • 100.000 andere dingen
  • ik wil m’n espressomachine terug… :-(

Maar zoals gezegd is het nog helemaal niet zeker dat het doorgaat (hoewel ik er een goed gevoel bij heb), dus bewaar niks dat in de weg staat.
Ik heb trouwens ook nog geen idee hoe en wanneer ik de zaken naar Frankrijk moet krijgen, maar het is sowieso wel een goed idee als ik dit jaar een keertje naar Nederland rijd, om een paar lieve mensen te bevrijden van mijn spullen, waar ze al 2 jaar zonder klagen omheen kruipen.

IMG02924Pas mal, hein…?

Overigens zal het, voor de inkomsten en vanwege het aantal pelgrimsbedden in de stad, wel nodig zijn om er een gîte voor zowel pelgrims als toeristen van te maken. Ik denk voorlopig aan 2 dortoirs (slaapzalen) voor pelgrims, en 1 grote kamer met tweepersoonsbed als chambre d’hôtes (bed & breakfast) voor toeristen. Dan blijft er voor mij nog 1 kamer over om me terug te trekken als ik dat wil, en keuken, douche en toilet delen we.

O, en nog wat: als dit doorgaat, kan ik tussen, laten we zeggen, augustus dit jaar en april volgend jaar ook wel wat hulp gebruiken voor opknappen, klussen, verbouwen, schoonmaken, aanmoedigen. Mocht je dus op zoek zijn naar een werkvakantie: houd dit blog in de gaten; betalen kan ik je niet, maar eten en een bed (of een matras op de vloer) moet lukken. En het weer is hier prima, en de wijn goedkoop.

Gastenboek

Un accueil chaleureux

IMAG0156-cropped