Dat is te lang…

Ik geef het toe: een stilte van 2 en een halve maand is te lang, veel te lang.
En het enige excuus dat ik heb, is hetzelfde excuus als ik bij de vorige stiltes ook had: er gebeurt niets. Het staat allemaal een beetje stil; iedere dag lijkt op de vorige.

Maar goed, voor die 1 of 2 volgers die nu misschien/hopelijk nog over zijn (ik heb sinds begin dit jaar al geen statistieken meer op mijn site, dus ik heb geen idee of er nog iemand is die dit leest), even een overzicht van de huidige situatie.

Ik zit nog steeds bij Emmaüs in Rodez, waar ik nog steeds verantwoordelijk ben voor de verkoop van de electro (die ik inmiddels meer dan verdubbeld heb). De werkplaats voor de electro heb ik niet overgenomen; die doe ik nu samen met degene die dat eerst alleen deed. Op die manier lukt het in een rustig tempo toch steeds het winkeltje weer op tijd vol te krijgen.

In mijn vorige bericht schreef ik ook dat ik nu en dan wat zwarte klussen deed, samen met een collega, en dat ik op die manier het geld voor een bestelbus al bij elkaar gespaard had. Nou… Dat liep even anders.
Die collega bleek de klanten (en mij) te belazeren, waarop verschillende hun beklag hebben gedaan bij Emmaüs, en 1 zelfs aangifte gedaan heeft bij de politie. Mijn collega is op staande voet ontslagen, en ik heb een verbod gekregen op het doen van zwarte klussen. De kans bestaat dat de enige reden dat ik niet ontslagen ben, is dat ik, toen ik hier achter kwam, contact heb opgenomen heb met de klanten in kwestie om ze te waarschuwen, en dat ik een aanbetaling van 500€, voor een klus waar we nog niet aan begonnen waren, uit mezelf heb terugbetaald.
Uiteraard sloeg dat wel een gat van 500€ in mijn nieuwe bestelbus, die dus weer even op de iets langere baan is geschoven.

Een klein lichtpuntje is dat het niet zo heel goed gaat met Emmaüs Rodez. Nou ja, op zich is dat natuurlijk niet zo geweldig, maar het zit zo:
De leden van de stichting Emmaüs Rodez (elke Emmaüs vestiging is een op zichzelf staande stichting) zijn er niet in geslaagd een nieuw bestuur te kiezen, wat betekent dat er momenteel geen voorzitter, secretaris en penningmeester zijn. En aangezien dat niet mag van Emmaüs Frankrijk, stuurde ‘Parijs’ een delegatie om orde op zaken te stellen. En omdat die delegatie vrij snel in de gaten had dat er meer aan de hand was dan alleen een gebrek aan bestuur, besloot ze de zaken groot aan te pakken, en een werkgroep in het leven te roepen die ‘alle neuzen’ (compagnons, leidinggevenden, leden van de stichting, en vrijwilligers) weer dezelfde kant op moet krijgen. In die werkgroep zijn alle ‘neuzen’ vertegenwoordigd, plus uiteraard de delegatie namens Parijs.
Ik ben 1 van de 2 compagnons in le comité de pilotage. En namens Parijs is er onder andere Marie-Thérèse, responsable van Emmaüs Aurillac, maar belangrijker: iemand met hele korte lijntjes naar de commissie die verantwoordelijk is voor de opleiding tot responsable (leidinggevende) bij Emmaüs (ze maakte tot voor kort deel uit van die commissie). En zij heeft me beloofd te doen wat mijn eigen responsables nogal nalaten, namelijk zorgen dat mijn CV bij die commissie terechtkomt.
Uiteraard ben ik daarmee niet automatisch geaccepteerd voor de opleiding, daarvan zal ik de commissie zelf moeten overtuigen, maar ik heb nu in ieder geval een ingang.

Voor zover ik begrepen heb, begint de nieuwe opleidingsronde in oktober, dus ik hoop over niet al te lange tijd nieuws te hebben, goed dan wel slecht. En in het geval van slecht nieuws zal ik eens heel goed moeten nadenken wat ik dan ga doen, want ik heb niet zo heel veel zin om als compagnon bij Emmaüs te overwinteren; het is me te uitzichtloos en te eentonig.

Kort nog even wat betreft de rug: goede dagen en slechte dagen, en met werken heb ik over het algemeen de elastieke band nog wel nodig; ik heb nog recht op 2 behandelingen bij de fysio, morgen en donderdag, en dan zal ik het op eigen houtje moeten doen.

Foto’s heb ik niet, want mijn eigen laptop is nog steeds stuk; ik tik dit op een laptop die ik van de verkoop heb gered.
(Dit AZERTY-toetsenbord leert me trouwens dat ik beter blind kon typen dan ik dacht; eventuele tikfouten zijn daaraan te danken.)