Nou, vanmiddag kreeg ik een mail. In het kort: “Nee, we kunnen je niet gebruiken.“.
Bonjour, Je vous confirme la bonne réception de votre candidature au poste de responsable de communauté Emmaüs à l’ACE. Votre candidature a été étudiée avec attention. Je suis cependant au regret de vous informer que malgré tout l’intérêt que celle-ci présente, elle n’a pas été retenue. En effet, votre profil ne correspond pas à celui que nous recherchons. Soyez cependant assuré que cette décision ne met pas en cause vos qualités personnelles, ni même vos compétences et vos expériences. Je vous remercie pour l'intérêt que vous portez à notre association et à nos missions, et conserve vos coordonnées afin de vous recontacter si un poste correspondant davantage à votre profil se présentait. Je vous souhaite une agréable journée et une pleine réussite dans vos recherches futures. Bien cordialement, M****** M***** Chargée RH Association de Communautés Emmaüs (A.C.E.)
Ik heb een mail teruggestuurd met de vraag op welke criteria ik precies afgewezen ben, maar uiteindelijk zal het antwoord op die vraag aan de beslissing niks veranderen.
En dus moet ik me nu heel hard gaan afvragen hoe ik de winter ga doorbrengen.
04-09-2017 | 
Damn, dat is balen!
Maar ondanks dat je het niet zou willen, kun je daar in de winter niet alsnog blijven op dezelfde condities als nu? Dan heb je in ieder geval onderdak en inwoning…
Ja, da’s inderdaad een beetje een domper op de feestvreugde.
En jazeker: ik kan hier gewoon blijven zolang als ik wil. Ik ben een harde werker, heb de verkoop van electro zo’n beetje verdriedubbeld, en kan het met de meeste compagnons en met alle vrijwilligers goed vinden; er is voor Emmaüs in ieder geval geen reden om me weg te sturen.
Het probleem is dat ik niet wil blijven.
Sowieso vind ik in het werk al geen uitdaging; ik doe het wel leuk in de verkoop, maar op zich vind ik niet dat ik iets heel bijzonders doe: het is gewoon een kwestie van presentatie, zowel van de handel als van de verkoper; iedereen die weleens in een winkel geweest is, zou het kunnen, als hij zou willen.
En daarbij is er hier buiten dat werk niets te doen: het huis staat in een industriegebied aan de rand van de stad, ik ken hier in de regio niemand, en mijn collega’s sluiten zich na het eten allemaal op in hun kamer om tv te kijken en te drinken.
Ik ben bang dat ik, als ik hier de winter nog blijf, in het voorjaar ook iemand geworden ben die geaccepteerd heeft dat het hierbij blijft, en dat je, als dat niet bevalt, het verdriet maar moet wegdrinken. Dus ik moet aan een toekomst blijven denken.
En daarbij voel ik heel sterk dat ik het nu nodig heb om weer een echt plekkie voor mezelf te hebben. Een campertje en een slaapzak tot -10 zou altijd nog beter zijn dan de kamer die ik nu heb, waar ik de “plop” hoor van de buurman die de volgende fles wijn opentrekt.
Maar nog niet alles is verloren: Marie-Thérèse, die me geholpen heeft mijn CV op te sturen naar de opleiding tot responsable, is vastbesloten me niet los te laten, en me te begeleiden tot ik een fatsoenlijke baan gevonden heb.
Wordt vervolgd…
Hi Rob,
Nou dat is best wel balen toch! En goed van jou dat je het er niet bij laat zitten, zou ook zonde zijn van je capaciteiten, alcoholist kun je altijd nog worden!
Hoeveel tijd geef je jezelf? En je wil echt niet meer terug naar je geboortegrond?
Ik wens je wijsheid en sterkte en hoop toch dat we elkaar nog eens ontmoeten.
Ik heb reuze Camino heimwee trouwens…
Lieve groet
Kijk, dat is nou een mooi levensmotto: Alcoholist kun je altijd nog worden.
Ja, ’t is best wel balen. Maar ik moet door. En ik heb goeie hoop dat ik nog wel iets moois voor de winter zal vinden. En wellicht zelfs voor iets langer, want ik heb wel goeie hoop op die baan waar ik van skiën en de bergen moet houden (bericht 2 oktober).
Bij Emmaüs Rodez wil ik voor de winter graag weg zijn; het is gewoon weer tijd voor wat anders, of in ieder geval een andere omgeving. En terug naar mijn geboortegrond? Wellicht, tijdelijk. Maar ik wil me wel graag in Frankrijk vestigen; ik voel me hier vrijer dan in Nederland.
Ik weet zeker dat we elkaar nog eens ontmoeten; de vraag is nu alleen of dat voor of na de winter wordt.
En wat betreft Camino-heimwee… Ik ook. Als we nou eens gewoon afspreken dat we volgend jaar een stuk samen lopen? Gewoon, een weekje ofzo; een stukje Camino waar we geen van beiden nog geweest zijn?
Hi Rob,
Ja die moet je er maar inhouden! Ik blijf voor je duimen. En ook een mooi idee samen nog eens optrekken, dan moet ik wel geen problemen meer hebben met mijn been. Ik had al in september eigenlijk de Portugues willen doen, is maar 250km en er wel de tijd voor nemen. Maar zelfs dan was het niet gelukt. Het lijkt nu beter te gaan dus ook ik geef je moed niet op.
We keep in touch. Kan ook via de mail toch?
Groetjes
Prima, verder via de mail.
Zeg ik alleen nog even dat ik het erg grappig vind dat ik van de week ook naar de Portugués had zitten kijken. Een kilometer of 18 per dag, als je 2 weken de tijd neemt.
Ga maar vast rustig aan trainen.
Yep doen we en toeval bestaat niet dat weet je toch, ik heb het boekje al in huis! Aaf heeft hem vorig jaar al gelopen met haar man, maar dat kon niet en wilde ik ook sowieso niet.
Tot later
Haha, daar hebben we onze eerste discussie voor onderweg al te pakken: zonder toeval zou het leven zo ontzettend niet de moeite waard zijn voor mij…
(En niet in de eerste plaats naar die discussie.)
Ik kijk ernaar uit!