Tja, je hebt gekozen voor een onzeker bestaan, dus dan zal je het krijgen ook.
Ik heb nu 2 keer de eigenaar van de keten ontmoet. En laat ik het zo zeggen: de kans is vrij klein dat er tussen ons een hechte vriendschap zal ontstaan. In die 2 keer dat ik ‘m ontmoet heb, heb ik ook 2 keer een grote bek van ‘m gehad. Waarvan 2 keer ten onrechte. En 2 keer ook liet de manager me vallen als een baksteen, terwijl hij wist dat ik gelijk had.
En dus begin ik me een beetje af te vragen of ik hier van de winter wel 5 maanden wil doorbrengen.
Ik heb nog niets afgeblazen, want het is wel 5 maanden werk. En 5 maanden skiën.
Maar ik ben wel bezig mijn CV bij te werken, en sites af te struinen. En als ik iets aantrekkelijks tegenkom, dan ben ik niet getrouwd met ‘hier’.
En dus stel ik ook op m’n blog de vraag nog een keer: mocht je iemand kennen, ergens in Europa, die een paar maandjes werk heeft voor een vriendelijke, meertalige, handige, hardwerkende zwerver, dan hoor ik het graag. (Maar, voor de volledigheid: de tijd van kost en inwoning ligt achter me; ik denk nu weer aan de toekomst.)
Rob waarom ga je niet een paar sportwinkels in die dorpen af en vraag daar naar werk? Sommige winkels zoeken voor de winter juist extra mensen en je kan het ook bij de skibanen proberen. Zo is mijn neefje in Oostenrijk er in gerold.
Hoi Martijn.
Klopt, de sportwinkels hier zoeken eigenlijk altijd wel mensen. Maar in een winkel staan… Ik geloof niet dat ik dat heel lang zou volhouden.
En vorig jaar heb ik geprobeerd iets te vinden bij de skiliften of als pisteur (onderhoud pistes), maar niets gevonden. Maar dat houd ik zeker als optie voor komende winter.
Maar er zijn ontwikkelingen, en daar hoop ik van de week meer over te kunnen zeggen.
Mocht je neef trouwens een hotel weten dat op zoek is naar een goeie technicus: ik spreek vloeiend Duits, en ik wil best eens een tijdje naar Oostenrijk.
Groeten!