Als men mij de afgelopen maanden vroeg wat ik voor werk deed, dan antwoordde ik “Ik zit momenteel zonder werk.“; later werd dat “Ik probeer een boek te schrijven.“, en toen “Ik heb net een boek uitgegeven.“. Maar inmiddels ben ik eindelijk zover dat ik vol overtuiging “Ik ben auteur.” antwoord op die vraag.
En om dat officieel te maken, heb ik visitekaartjes aangeschaft.
Voorkant
Achterkant
Ik vind ‘m zelf weer erg geslaagd.
(Ik had gehoopt vandaag ook de verkoopcijfers van november te kunnen delen, maar de volgende cijfers zijn pas beschikbaar als het boek 3 maanden in de handel is; dat wordt dus januari.)
UPDATE 2020-12-07:
Ik heb zojuist een gesprek gehad met de CAF (sociale dienst) i.v.m. mijn recht op bijstand, en ik heb voorlopig in ieder geval 3 maanden ontslag van sollicitatieplicht om de Engelstalige versie van mijn boek af te kunnen maken. Ik word nu dus ook door ‘de instanties’ erkend als auteur!
03-12-2020 | 
Goed bezig ???
Je weet toch?!
Preciesss???
Fijn weekend ?
Hi Rob,
Dat is lang geleden! En ik zie dat je lekker bezig bent!
Ben je nog steeds in Frankrijk?
Ik ben nog steeds happy met Georg en ik hoop ook weer eens te kunnen gaan lopen.
Mijn wervelbreuken spelen nog vaak parten. Ben nu weer bezig met oefenen en massage’s.
Als dat beter gaat kan ik ook wel weer aan de wandel verwacht ik.. maar vorig jaar nog 2x in zkh gelegen met hartritmestoornissen dus dan moeten er ook weer veel pillen mee.
Kom je nog eens buurten hier? Dan ben je welkom we hebben nog steeds een pelgrimskamer!
Hartelijke groet,
Elisabeth
Hé Elisabeth!
Da’s zeker lang geleden. Dingen hebben de neiging te verwateren als de afstand groot is…
Balen dat je gezondheid zo tegenwerkt. Maar je gaat in ieder geval niet bij de pakken neerzitten; dat is mooi!
Gaat de volgende wandeling weer van Nederland naar Compostela?
Zelf zou ik in de komende jaren graag eens tijd hebben om de Via Francigena te doen, van Canterbury naar Rome.
Ja, ik woon nog steeds in Frankrijk; ik zwerf inmiddels bijna 2 jaar rond in de buurt van Nantes. Maar inmiddels heb ik geen auto meer, dus ik zit nu een beetje vast op 1 plek. Ik zit op een camping in een dorp zo’n 15-20 kilometer van Nantes. In een caravannetje, wat niet meevalt met dit weer.
Maar ik heb inmiddels 2 boeken uitgegeven, en een derde onderweg (of eigenlijk is het 1 enkel boek, in 3 talen), dus ik hoop dat er nu wat meer stabiliteit aankomt.
Ik heb de afgelopen anderhalf jaar Frankrijk niet kunnen verlaten, want mijn paspoort is verlopen, dus als ik naar Nederland was gegaan, had ik niet meer terug gekund. Maar als het meezit heb ik over een paar weken eindelijk een nieuwe (NL) identiteitskaart, dus dan kan ik weer reizen. Maar dan nog is het lastig zonder auto, en mijn rijbewijs is inmiddels ook verlopen, want zonder paspoort kon ik geen Frans rijbewijs aanvragen…
Maar zodra ik mijn zaken weer een beetje op de rails heb, kom ik graag die pelgrimskamer eens keuren.
Groeten, ook aan Georg!
Rob
Ha Rob,
Leuk dat je reageert! En wat goed van je boeken! Ik zou maar een extra trui en deken aanschaffen! De komende week gaat het hier in elk geval erg koud worden! Ja ik zou dat idd gewoon nog en keer willen doen dan met Georg en de herinnering aan Aafke, zij is j.l.29 juni overleden door een hersentumor. Ik mis haar erg. Zeker nu het ook weer richting 16 maart gaat.
Denk je nog weer eens echt terugkomt naar ons kikkerlandje of blijft het Frankrijk?
Ik zal weer eens wat regelmatiger op je blog kijken of kan ik een volgster worden en krijg automatisch beticht als je iets nieuws plaatst? Jouw leuke klompjes hangen hier nog steeds aan de plank. Kun je daar ook niet weer wat mee bijverdienen? Dat ging je toch heel goed af!
Hier is nog steeds een lockdown en een avondklok. De kinderen mogen wel weer naar school das al iets. Heel die Corona komt me de neus uit.
Tot de vlg keer en houd je hoofd koel en je hart warm.
Groetjes van Elisabeth en ook van Georg.
Hai Elisabeth,
Hier is het inderdaad ook niet bepaald warm. Gelukkig wen je er op den duur wel een beetje aan. En gelukkig zit de elektriciteit bij de prijs van de camping in, dus ik kan onbeperkt verwarmen. Ik heb zelfs een ventilatorkacheltje in de voortent staan, om te proberen de schimmel een beetje binnen de perken te houden…
En dit weer is natuurlijk een lekker excuus om de dag te eindigen met een warme chocolademelk met een scheutje cognac…
Nee, ik ben niet van plan om ooit nog ‘echt’ terug te komen naar Nederland. Ik heb er nog steeds vrienden, dus ik kom zeker nog visites doen, zodra ik weer kan reizen. Maar ik voel me hier veel meer thuis dan in Nederland: ten eerste is Frankrijk een heel stuk socialer, weet ik uit ervaring, na een paar jaar als volledig en semi-dakloze; en de bevolkingsdichtheid is hier veel minder groot, waardoor iedereen veel minder op elkaars lip zit, en dus ook vriendelijker is, en waardoor je veel meer groen en natuur ziet.
Je kunt helaas geen volgster worden van mijn blog. Ik heb een beetje rondgekeken voor WordPress-plugins die een e-mail kunnen sturen als ik een nieuw bericht plaats, maar die dingen zijn allemaal veel te complex.
Op zich zou ik best wat willen bijverdienen met hout bewerken, maar dat is niet echt een bezigheid voor in de caravan (zelf niet als ik er de ruimte voor zou hebben); dat geeft veel teveel stof en rommel. En het is hier wat koud en nat om het buiten te doen.
Groeten!
Rob